Miasto Hammer

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zaatakował pierwszego jaki się napatoczył. Jeśli był nie do końca osłonięty ciął w dane miejsce, a jeśli miał pełną zbroję ‐‐ pchnął w żołądek. Oczywiście o ile nie było to uniemożliwione przez żaden atak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na Twoje szczęście skupił się on na innym najemniku i zdołałeś szybko pozbawić go życia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Po wybiciu herbaty i nudzeniu się przez resztę dnia poszedł spać, by jutro przeżyć kolejny poranek. Prawdopodobnie nudny i prawdopodobnie przeżyć. Wszystko jest takie zmienne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zasnąłeś, a obudziłeś się nazajutrz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Lubię żyć na krawędzi.
Rozpoczął swoją poranną monotonię od higieny osobistej, zagotowania wody i przygotowania małej racji żywnościowej do śniadania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy zrobiłeś to wszystko, usłyszałeś pukanie do drzwi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kolejne westchnięcie. Arystokracja wstał i ruszył, by otworzyć drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W drzwiach stał Twój znajomy, czyli zielonoskóry Paladyn.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Witaj, coś się stało?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta. ‐ powiedział krótko i bez zbędnych wstępów wpie**olił się do środka, po chwili ciężko opadając na fotel w salonie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐I zapewne nie przynosisz dobrych wiadomości?
Zamknął drzwi, a następnie zajął ostatni, drugi fotel w salonie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokręcił jedynie przecząco głową.
‐ Daj się czegoś napić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Powstrzymał swój wewnętrzny głos o traktowaniu staruszków, a następnie ruszył się, by przynieść dzbanek wody dla orka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wychlał go jednym haustem i odłożył na stolik.
‐ Słuchaj. ‐ powiedział po chwili dość konspiracyjnym szeptem. ‐ Byle uważnie, jasne? Nie będę się powtarzać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Słuch nadal mam dobry, mów.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Tak więc Cień kontynuował walkę niekoniecznie w imieniu dobra według tego samego schematu co wcześniej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Wybierasz się ze mną na wspólną misją. Wracasz do domu. ‐ powiedział z kwaśnym uśmiechem.
Adv:
Tu już nie poszło tak pięknie, bowiem Twój oponent siedział na koniu i odziany był od stóp do głów w zbroję płytową i hełm z przyłbicą, popularny “psi pysk.” Dzierżył też dwuręczny miecz, którym zamachnął się na Ciebie, chcąc pozbawić Cię głowy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Promienieję radością.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Widać. Ale mi też się to nie uśmiecha, wiesz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Teraz już tak.