Miasto Hammer

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kuba
Zabrał do tego jeszcze 5 jabłkowych. Z pełnymi rękoma ruszył otworzyć kolejne drzwi.

Ślepiec
A i owszem. Przeszukał go.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z pełnymi rękoma to Ty żadnych drzwi nie otworzysz.

Poza uzbrojeniem, nożem i kilkoma srebrnikami nic właściwie nie miał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rycerz
Można próbować z kopnięcia, lub z uderzenia bokiem. Swych słoików nie porzuci.

Ślepiec
///Zaraz, tutaj są srebrniki? Myślałem że tylko złoto, patrząc na to, ile można go mieć na start.
Nóż zabrał i schował. Ciało zostawił, a broń położył na nim. Może kiepski i niezbyt szlachetny był z niego wojownik, ale to wojownik.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Są miedziaki, srebrniki i złoto, ale najczęściej wykorzystuje się to ostatnie.//
W ten symboliczny sposób oddałeś honory zabitemu Orkowi, lecz co dalej?

Ani to, ani to nie przyniosło pożądanych efektów. Może trzeba wymyślić coś innego? A może napi**dalać aż do skutku?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ślepiec
Dalsze poszukiwania w podobny sposób.

Rycerz
Lub spróbować z innymi drzwiami. I to zrobił.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Powiedziałam coś śmiesznego? ‐ Zapytała się zdziwiona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ A żebyś wiedziała. ‐ odparł człowiek.
‐ Jak już siedzisz w tym kilka lat, to to wszystko jest rozrywką i zapewnia radość, a nie strach. ‐ dodał Krasnolud.
Vader:
Musiało minąć kilka godzin, nim usłyszałeś kolejny szelest. Po chwili zarośla opuścił ubrany na zielono mężczyzna z mieczem długim.
‐ Opłata za przejście tym gościńcem wynosi dwadzieścia sztuk złota, ślepcze. ‐ powiedział, jednocześnie chwytając miecz oburącz. ‐ Lub też życie, masz wybór.

Te nie drgnęły w ogóle.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Schował słoiki do worka. Następnie otworzył drzwi. Jeden słoik nadal trzymał w dłoni.

Ślepiec
Nastawił ucha.
‐Hm? Kto mówi? Strażnicy miejscy pobierają opłaty?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ale ja jeszcze nie byłam na żadnej przygodzie, no i trochę się boję… ‐ Powiedziała szczerze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Każdy z nas miał ten swój pierwszy raz. ‐ odparł człowiek. ‐ Jeśli doda Ci to otuchy, możemy opowiedzieć.
Vader:
Jeśli nie zdołałeś ich wyważyć, to z pewnością nie były otwarte…

‐ To nasz gościniec, więc lepiej szykuj złoto. ‐ powiedział dobitniej, Ty zaś usłyszałeś jakąś kotłowaninę w krzakach po Twojej lewej i znacznie cichsze kroki po prawej.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Lubię historyjki. ‐ Uśmiechnęła się. ‐ A o czym będzie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spróbował je zniszczyć.

‐Ilu walczy przeciwko ślepemu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Zależy od tego, który z nas ma opowiadać najpierw.
Vader:
‐ Nie walczę, tylko grzecznie proszę o złoto, ślepcze. ‐ powiedział, ale słychać było, że jego głos był pozbawiony choćby i krztyny tej grzeczności.

//Czym?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ślepiec
‐Moglibyśmy spróbować powalczyć o coś lepszego niż złoto.

Rycerz
Swoim uzbrojeniem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Walczyć? Ty chcesz walczyć? ‐ spytał pogardliwie, niemal wybuchając donośnym śmiechem.

Większego efektu to nie przyniosło.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ktokolwiek. ‐ Powiedziała.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ślepiec
Również parsknął śmiechem.
‐Jeżeli jest to tak zabawne, to z pewnością zrobisz to samodzielnie. Może w końcu zabłyśniesz w oczach innych pokonując ślepca.

Rycerz
Zapukał do drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
O dziwo, nikt nie otwiera.

Zagranie na dumie poszło lepiej, niż przewidziałeś, bo niemalże z sekundy na sekundę poczerwieniał z gniewu i rzucił się do ataku, z trzymanym oburącz mieczem i okrzykiem wściekłości na ustach.
Taczka:
Doszło do sporu pomiędzy całą trójką, o to, kto ma zaczynać, więc ostatecznie przełożono spór na czas po kolacji, która właśnie była gotowa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ślepiec
On wie, że jest ślepy i zapewne myśli, że nie oceni dobrze odległości. Natomiast Mag rzucił najpierw jego kosturem w brzuch, a następnie użył magii szybkich wiatrów. Dwukrotnie. Na koniec albo odskoczył (Magia zje*ała i nie działa), albo zaatakował cięciem z góry.

Rycerz
A więc postarał sobie wyrąbać przejście.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak jak wcześniej, tak i teraz, broń nic nie dała.

Rzucenie kosturem nie dało nic, nawet rozbawiło bandytę, który sądził, że ten akt desperacji to wszystko, na co Cię stać. Zapewne mina mu zrzedła, gdy nagle atak Szybkim Wiatrem pozbawił go dzierżącej dłoni miecz, co wywołało upadek oręża oraz krzyk bólu i wściekłości. Niestety, drugi atak nie wypalił, ale tak to już z tą Magią jest.