Miasto Hammer
-
-
-
-
Kuba1001
Vader:
Nie widziałeś nic konkretnego, a więc pewnie to była najpopularniejsza świątynia w ogóle, czyli świątynia zbiorcza, poświęcona ogółowi Pradawnych, a nie jakiemuś konkretnemu. Poza tym Twoje przybycie, jak i ślepota, wzbudziły spore zainteresowanie wieśniaków, którzy przyglądali Ci się otwarcie, sądząc że o tym nie wiesz, acz nie zrobili nic poza tym.
Taczka:
//Weź przypomnij, kim on w ogóle jest.// -
-
-
-
-
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
Tak właściwie to nie było potrzeby zachodzić do “Smoczej Jamy” (przypominasz sobie?), ponieważ po kilku chwilach przechadzki dostrzegłaś go w tłumie, a on Ciebie, z łatwością torując sobie drogę przez morze mieszczan.
Vader:
Pośród wieśniaków zapanowało prawdziwe poruszenie, acz o ile część pobiegła skryć siebie, swoje dzieci, żony czy dobytek przed gniewem swego pana, a kilku podniosło okrzyki popierające Twą inicjatywę, to reszta chłopów i chłopek zwyczajnie nie wiedziała co ma teraz ze sobą zrobić.
‐ Niby z czym mamy stanąć do walki? ‐ spytał jeden z mężczyzn, wychodząc przed tłum. Zapewne był tu sołtysem czy kimś w tym guście, tudzież po prostu z jego zdaniem się tu liczono, mimo młodego wieku. ‐ Kosy, widły, siekiery i noże to nie oręż godny tego, co mają jego siepacze… Ba, zwykli chłopi również nie dadzą takim rady! Czemu niby mamy iść na pewną śmierć? -
-
-
-
-
Kuba1001
Vader:
Sądząc po gniewnych lub zrezygnowanych pomrukach to Twoja odpowiedź nie przekonała chłopów, tak prości ludzie preferują bardziej namacalne dowody bycia Magiem, a więc chyba rzeczywiście trzeba im będzie coś zademonstrować.
Taczka:
‐ Wciąż ten sam. ‐ odparł, również z uśmiechem, łapiąc Twą dłoń. ‐ Cieszę się, że Cię widzę. -
-
-
Kuba1001
Taczka:
‐ U mnie też bynajmniej nie jest różowo, ale mam pokój w jednej z karczm, Tobie też coś mogę załatwić, chociaż nie wiem, czy to konieczne, mam w planach wynieść się z Hammer… Zleceń tu mało, a jeśli już to dla profesjonalistów i Magów, a nie prostych najemników. Poszukam więc szczęścia gdzieś indziej.
Vader:
Mogłeś zniszczyć kilka drzew, wieśniacy i tak pewnie się nimi później zajmą, w końcu będą mieli drewno na opał, budowę i handel, a więc połączysz w tym wypadku przyjemne z pożytecznym.