Miasto Hammer

[Kubeł1001]

pan_hejter

//usłyszał kroki i rozmowe, czy coś?\

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Podszedł nieco bliżej kramu gdzie było więcej osób i była większa szansa na kradzież. Czekał na moment, gdy sprzedawca będzie rozmawial z klientem a sami klienci będą czymś zajęci.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
//Jeśli jest na piętrze, to raczej nie.//
Bóbr:
Na ogół klienci stali w kolejce, więc gdy jeden z nich i sprzedawca byli zajęci to pozostali mogli Cię łatwo nakryć.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Poszedł na piętro

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Tak więc udał się do kramu gdzie była jedna osoba lub mała liczba osób, szukał okazji do łatwej kradzieży.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Korytarz i wiele drzwi.
Bóbr:
Najmniej osób interesowało się głównie drewnem, węglem i innymi surowcami, które nie nadawały się do spożycia.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Poszukał tego najbardziej wyróżniającego się

[Kubeł1001]

Konto usunięte

W sumie, wilk sam potrafi zdobyć pożywienie. Jednak przydałyby się zapasy. Ale wolał nie wpadać w tarapaty i poszedł w stronę kryjówki w lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Więc chyba ten na wprost.
Bóbr:
Więc spokojnie opuściłeś miasto i trafiłeś do owej kryjówki.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Podszedł i zapukał

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Rozejrzał się za wilczycą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
Była tam, gdzie ją zostawiłeś.
Hejter:
‐ Czego? ‐ nadbiegł głos zza drzwi.

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ po pierwsze piwa, po drugie mam propozycje ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co ja mam niby do tego mieć?

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ jesteś karczmarzem czy nie? ‐

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Położył się w prowizorycznym namiocie obok wilczycy, nieco wtulając się do niej. Zdrzemnął się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
‐ Jak ostatni raz ktoś się mnie tak pytał, to nie skończyło się zbyt wesoło.
Bóbr:
Więc się zdrzemnął.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

A więc czekał aż coś go obudzi…

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ A pamiętasz tego ktosia który miast się tępo śmiać pomógł ci? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
‐ Ta pomoc, to zbytnio pomocna nie była, ale tak, pamiętam.
Bóbr:
Obudził się, gdyż usłyszał jakiś szelest na leśnej ściółce.