Mroczne Królestwo

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył z nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I jak na razie dziwny spokój oraz niepokojąca cisza.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zawsze coś może je*nąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ale nie teraz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To dobrze. Dalej kontynuował marsz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu korytarz zmienił się w okazałą salę, w centrum której stał piedestał, a na wokół niego trzy sarkofagi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jej, to może być to. No chyba, że to zagadka logiczna.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obawiam się tego drugiego. ‐ mruknął Rivert. ‐ No, ale jest tylko jeden sposób, żeby się przekonać, nie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dziękuję, że się tak chętnie do tego zgłosiłeś.
Wymownie zrobił krok w tył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozostali również, a Rivert został sam i ruszył naprzód, psiocząc pod nosem na Was, na władcę Czarnego Słońca, na to miejsce i na tę misję.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Obserwował go, będąc w gotowości do udzielenia pomocy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mógł jej potrzebować choćby i teraz, bo chyba nie za bardzo wiedział, co ma zrobić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Użyj głowy! To ten wyrostek na szyi!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zabawne. ‐ mruknął i podszedł do pierwszego z sarkofagów, próbując go otworzyć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał w napięciu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Napięcie opadło nader szybko, gdyż… nie zdołał go otworzyć. Zaklął i spróbował jeszcze raz, a gdy znów nie podołał, wezwał na pomoc jednego z Orków. Dopiero wspólny wysiłek całej trójki zaowocował otworzeniem sarkofagu, w którym znajdowały się kości jakiegoś rycerza ze szlachetnego rodu, co można sądzić po bogato zdobionej zbroi, hełmie, mieczu i tarczy, jakie miał przy sobie zmarły.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Gwizdnął z podziwem.
‐Mogę urwać mu głowę, by na nas nie skoczył?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie krępuj się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc odciął zwłokom głowę, którą odłożył kilkanaście metrów dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki temu nie będzie powtórki z rozrywki. Chyba.