Mroczne Królestwo

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, z użyciem magii cienia starał się dostać do stołu i nie myśląc długo wyjął jedną figurkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To się udało, lecz topór kościanego wojownika roztrzaskał ołtarz i jedną z figurek chwilę po tym, jak się tam pojawiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I nadal tam stał, prawda? Szkieleton rozpie**olu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, nie stał tam, ale stał już o kilka kroków bliżej Ciebie, wyraźnie nie marnując czasu. Widać, że gość chciał zabić Ciebie, a potem resztę i znów zamknąć się w sarkofagu żeby spokojnie gnić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zabrał ostatnią figurkę i użył magii mroku, by być jak najdalej od niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, gdyż słyszysz odgłosy walki reszty grupy z drugim Szkieletem, acz ten sadzi długie susy, aby dognać Cię i dokończyć, co zaczął… Wiele mu chyba nie brakuje, sądząc po odgłosie kroków, które zbliżają się z każdą chwilą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przyśpieszył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I wróciłeś na miejsce, gdzie Orkowie, Rivert i Drow toczą ciężki pojedynek z kościejem, acz wszyscy wciąż żyją. Za to drugi już Cię prawie dogonił.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, teraz pora się dostać mu na kark.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Powinno to być proste, gdyż wciąż jest zajęty walką z resztą grupy, acz zauważył przybycie intruza, przez co zaczął się miotać, aby Cię zrzucić. Teraz musisz bardziej skupić się na utrzymaniu się na jego masywnym karku niż postawieniu posążka tam, gdzie trzeba.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, to właśnie starał się zrobić.
‐Zająć mu ręce! Drow, do mnie kuźwa!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korzystając z Magii spróbował, a właściwie znalazł się za Szkieletem i Tobą, o krok od niego, gotów wskoczyć tam, jeśli będzie potrzeba. Zajęcie rąk było już łatwiejsze, zwłaszcza przy miotających zaklęcia Orkach i wymachującym bronią Rivercie, na których to uwagę musiał poświęcić Szkielet, a przynajmniej dopóki nie wkroczy do akcji ten drugi, który już się pojawił i ruszył w Waszym kierunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Raz kozie śmierć. Spróbował się dostać przed jego twarz na tyle długo, żeby jak najszybciej umieścić figurkę w otworze w jego czaszce. Jeżeli będzie trzeba to nogi oparł o tę dziurę w miejscu nosa, żeby być wyżej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten karkołomny wyczyn jakoś Ci się udał, a Szkielet znieruchomiał. Może nie upadł, ale stał jak stał i nic nie robił. W przeciwieństwie do drugiego, który wykorzystał chwilę Waszej zadumy i zaatakował Riverta oraz jednego z Orków. O ile ten pierwszy zdołał uskoczyć przed jego mieczem, to drugiemu zabrakło szczęścia i zginął od ciosu topora. Drugi Ork, napędzany gniewem po stracie towarzysza, zaspał przeciwnika ognistymi kulami, dając Wam czas na przegrupowanie się i dalszą walkę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Szkieleton przestał walczyć. Kryształ go zniewolił. A czy to może oznaczać…Chyba warto spróbować. Wydał więc mu rozkaz.
‐Zniszcz tego szkieleta.
Wskazał dłonią na mordercę orka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ani drgnął, acz oczy zaśmieciły mu się i zmieniły kolor na zielony. Chwilę później ruszył w kierunku wskazanego celu, a najemnicy z ochotą zrobili mu miejsce. Drugi Szkielet wzniósł miecz i topór, aby za jego pomocą zaatakować i Ciebie, i jego, korzystając z faktu, że wciąż siedzisz mu na karku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ouh, by zapomniał. Użył magii by pojawić się za najemnikami, by z dalszej odległości obserwować walkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przeciwnik Twojego kościanego faworyta był w lepszej sytuacji, gdyż posiadał broń, Twój zaś miał determinację, czy jak tam ten szajs nazywają. Niemniej, zaszarżował dziko, nie przestając nawet z toporem w karku. Później zdołał wyrwać miecz swojemu przeciwnikowi, powalić go i przystawić mu do miejsca, gdzie powinien mieć gardło. Szamotanina i kotłowanina trwała jakiś czas, a później w końcu przeciwnik znieruchomiał bez głowy, zaś drugi Szkielet wyrwał topór ze swojego ciała, podniósł miecz i odwrócił się do Ciebie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uniósł kciuk do góry ciesząc się jak dzecko.
‐Cieszę się, że jesteś po naszej stronie Szkieketon.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zareagował co prawda, ale rzeczywiście jest.
‐ Mamy skrzynkę artefaktów i nowego kumpla. ‐ podsumował Rivert. ‐ Zadanie wykonane. Pora wracać.