Szczyt Wron

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tutaj na początek można zdobyć informacje, ale lepsze zdobędzie się później od sołtysa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy pokiwali głowami, a Elfka od razu ruszyła do kontuaru, a za nią Krasnolud. Ork zajął jedno z wolnych miejsc, żeby mieć wszystko i wszystkich na oku, a więc Ty możesz ruszyć z pozostałymi ludźmi do chaty sołtysa, podczas gdy reszta spróbuje dowiedzieć się czegoś tutaj.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zostańcie tutaj, spróbujcie dowiedzieć się jak najwięcej. I uważać na siebie.
Ostatnie zdanie nie było typowym. Każdy najemnik wiedział, że trzeba uważać, bo można stracić życie. Jednakże miało to swój cel. Elfka. I jej ochrona. Jeżeli jego kompani zrozumieli rozkazy, to sam udał się do sołtysa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zrozumieli, oczywiście, Ty zaś znalazłeś chatę tegoż mieszkańca wioski, ale otworzył Ci nie on, a kobieta, sądząc po średnim wieku, najpewniej jego żona.
‐ Męża nie ma, do sołtysa sąsiedniej wioski wyjechał, albo na Żelazy. ‐ wyjaśniła, gdy oświadczyliście jej, co Was tu sprowadziło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Spokojnie, te interesy można załatwić z panią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zamrugała kilkakrotnie, patrząc po kolei na każdego z Was.
‐ A jakie to znowu interesy? Zresztą, ja nic nie wiem…

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Jestem tylko ja tutaj, reszta karczma ;‐;
‐Spokojnie. Tylko kilka pytań.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Uznałem, że w karczmie mieli zostać wszyscy, poza tą dwójką ludzi, także myślałem, że przyszli razem z Tobą.//
‐ Kilka pytań? ‐ zapytała w równym stopniu Ciebie, co siebie, ale w końcu wzruszyła ramionami, najpewniej chcąc to mieć wreszcie z głowy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak. Co do okolicy i przejezdnych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzruszyła ramionami, chcąc mieć to pewnie za sobą.
‐ No i czego chcecie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ostatnio doszło do rozruchów między… wami, a Stalowymi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To było dawno, dobrych kilka miesięcy temu. ‐ odparła kobieta. ‐ Dawno. My tu z mężem ledwie od kilku tygodni, przyjechaliśmy gdy dostał ofertę pracy od Stalowych, którzy powiesili poprzedniego sołtysa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czy jest w wiosce ktoś, kto ocalał z buntu? Lub jakieś poszlaki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. ‐ mruknęła równie szybko, co nerwowo kobieta, rozglądając się wokół, jakby nagle po udzieleniu twierdzącej odpowiedzi jej chałupę mieliby otoczyć uzbrojeni po zęby Stalowi Ludzie, gotowi i ją posłać na szubienicę lub jedno z wisielczych drzew w okolicy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ależ proszę być ze mną szczerym. Jakaś informacja musiała się zachować. A mówienie jest teraz znacznie lepszą opcją niż milczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jest… ‐ szepnęła cicho, przełykając ślinę. ‐ Jest taki jeden, banita przeklęty. Mówią, że gnieździ się gdzieś w tych lasach, napada na Stalowych, ich wojska, chłopów, kupców… Ma pewnie też swoją bandę… Był jednym z dowódców podczas buntu, przyjaciele oddali za niego życie pod szubienicą, żeby mógł uciec. Więcej nie wiem. ‐ powiedziała kobieta, a wyznawszy wszystko, trzasnęła Ci drzwiami przed nosem, dodatkowo zasuwając zamek od środka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, to już było dużo więcej, niż mógł prosić. Wrócił się więc do swoich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ci, którzy Ci towarzyszyli, powrócili do karczmy. Tam znalazłeś pozostałych, zajętych odpoczywaniem i piciem piwa w tej niespodziewanie wolnej chwili. Owszem, Elfka też tam była.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Trzeba zachować grę. Dlatego też podszedł do barmana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podniósł na Ciebie znudzony wzrok, dla niego byłeś tylko kolejnym klientem, który może pozbyć się w jego lokalu nadmiaru złota.
‐ Tak? ‐ zagadnął krótko, widząc że nie palisz się, aby jako pierwszy rozpocząć rozmowę.