Szczyt Wron

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐I widzisz? Twoja magia nie pomogła.
Wbił mu strzałę w czaszkę, a następnie odszedł gdzieś na skraj obozu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Strzałą to za mało by mnie zabić, chłystki!‐ Wrzasnął, po czym podrzucił nieco w swojej dłoni topór, przygotował go do rzutu trzymając go za głową, po czym wykonał prosty zamach od górny wypuszczając topór celując konkretnie w tego pechowego łucznika dalej do nich biegnąc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Więc jest definitywnie martwy.
FD_God:
Zmarł z wyrazem skrajnego niedowierzania na twarzy, gdy topór przebił jego kolczugę i przeszywicę. Natomiast jego kolega, widząc szarżę potwora z piekieł, rzucił się do panicznej ucieczki.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czekaj, chcę się tylko zapoznać!‐ Zaśmiał się gromko biegnąc dalej w jego stronę by rozłupać mu łepetynę korbaczem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś ku temu okazję, bo najzwyczajniej w świecie przewrócił się.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ha!‐ Zaśmiał się, gdy ten upadł i uderzył korbaczem o łeb przeciwnika, gdy ten zapewne nie miał jak się bronić, po czym wrócił po swój topór o ile zabił tamtego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był martwy, a Ty wyciągnąłeś topór z jego towarzysza w tym samym stanie.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż za piękny świat.‐ Zaśmiał się oglądając zakrwawiony topór, po czym dalej rozglądał się za wrogiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał swojego kompana.
///Którego ksywka padnie w wypowiedzi Kuby poniżej ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Rouge Shadow, lecz dla Ciebie (jak dla ojca) Rivert, podszedł do Ciebie niemalże bezszelestnie i niezauważenie, po czym usiadł obok.
‐ O co chodzi? ‐ spytał.
FD_God:
Najwięcej przeciwników miałeś na dziedzińcu, wieżach i tej wieży z balistami, jest więc w czym wybierać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kilka nazwisk, które wydobyłem od jeńca, oraz fakt, że ten gnojek wziął i skonał. A chciałem mu strzelić w plecy.

[Kubeł1001]

FD_God

Chyba na początek warto wyczyścić przeciwników z dziedzińca, wieżami zajmą się strzelcy, a tą w centrum warto zostawić na deser. Roześmiał się zatem głośno rozkładając ręce na boki w oczekiwaniu na wielkich bohaterów chcących spróbować swoich sił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Więc co chcesz zrobić?
FD_God:
Jednak Ci woleli stać na dziedzińcu, bo “w kupie i z balistami zawsze raźniej.” Ale chociaż łucznikami na trzech wieżach martwić się nie musisz, bo Twoi już sobie z nimi poradzili i właśnie idą do ostatniej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pha! Tchórze!‐ Zaśmiał się idąc w stronę jakiejś grupki dalej rzucając jakimiś obraźliwymi odzywkami w ich stronę byleby ich sprowokować, powinien ich raczej prędko złamać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wykonać zadanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Może być ciężko. ‐ mruknął. ‐ Nasi towarzysze odpłynęli z burzą.
FD_God:
W końcu stres, strach i obelgi zrobiły swoje. Pięciu wojowników Stalowych rzuciło się na Ciebie, dwóch od razu ustawiło włócznie pod odpowiednim kątem do pchnięcia, a trzej pozostali zbliżali się wolnej, z mieczami i tarczami w dłoniach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Będą myśleli, że ten mag zabił siebie i wszystkich innych swoją głupotą. To dobrze, mniej podejrzeń co do nas.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale mamy też mniej sojuszników. Stalowi pewnie użyją tego jako pretekstu, stwierdzą, że właśnie tak kończą buntownicy.

[Kubeł1001]

FD_God

Jak można na kogoś takiego posyłać w ogóle włóczników, głupota i tyle. Tak jak wcześniej w przypadku łucznika postanowił jednego z nich zdjąć za pomocą rzutu swoim toporem wprost na takiego. Następny nie powinien już być jakimś utrapieniem, więc wolną ręką złapał za jego włócznie i najzwyczajniej ją złamał i zasadził korbaczem zamach od boku na jego ramię. Starał się to w miarę szybko wykonać by mieć jeszcze chwilkę czasu przed przyjściem tamtej trójki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A oni mniej ludzi, możemy zadziałać szybciej.