Szczyt Wron

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dowódca nie poganiał nikogo, a więc pewnie mieliście go sporo. Tak czy inaczej, większość zeszła ze swych wierzchowców, aby rozprostować nogi, rozejrzeć się po okolicy, zjeść coś, napić się lub odpocząć chwilę, gdy Ork negocjował z sołtysem cenę zakupu wszystkiego, co byłoby Wam potrzebne. Pewnie moglibyście wziąć to siłą, ale ci ludzie byli najpewniej poddanymi Waszych przyszłych pracodawców, a więc nieciekawie byłoby w ten sposób u nich ujemnie zapunktować, prawda?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak do tej pory, to lepiej czekać. Jak jego towarzyszka?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak jak zawsze, obecnie zajęta jest podziwianiem widoków, pewnie nigdy nie widziała gór, w Nirgaldzie jest ich niemalże tyle, co nic.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej jej ta podróż czymś służy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Każdemu, w jakimś stopniu, służy… No, ale co za dużo, to niezdrowo, zwłaszcza że Elfka nie była chyba obyta w świecie i zaczęła rozmowę z kimś kto, sądząc po ubiorze, należy najpewniej do obdarzonej złą sławą Gildii Lichwiarskiej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odchrząknął ostrzegawczo, zwracając jej uwagę na siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odwróciła się i uśmiechnęła, a speszony Lichwiarz, wiedząc, że stracił okazję, włożył dłonie w kieszenie płaszcza i odszedł, szukając innej okazji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zbliżył się do niej.
‐Unikaj ich, nawet jeżeli są bardzo mili.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale czemu? Kim są? Są niebezpieczni? ‐ spytała kilkukrotnie, jak każdy ciekawy świata, który zaczął poznawać coś poza swoim rodzimym otoczeniem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tylko wtedy, kiedy pożyczą ci pieniądze. To Lichwiarze, udzielają innym pożyczek na wysoki procent, a później, gdy nie można spłacić długu, to zabijają, albo sprzedają dłużnika jako niewolnika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Faktycznie, nieciekawe typy. ‐ powiedziała, obdarzając równie czujnym, co nienawistnym, wzrokiem Lichwiarza, który obecnie rozmawiał z sołtysem wioski i oddalił się chwilę później wolnym krokiem. ‐ A Ci cali Stalowi? Co o nich możesz mi powiedzieć?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Stalowi…hm. O ile wszyscy Lichwiarze są tacy sami, to tutaj nie chciałbym oceniać Stalowych na podstawie kilku. Dążą do pokoju, a ten widzą najprawdopodobniej w tym, że tylko jedno państwo może rządzić. I chcą sprawić, że to ich państwo będzie królować. Gorsi jednak są Krzyżowcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jacy znowu Krzyżowcy? ‐ zapytała, gdy przyswoiła sobie całą wiedzę o Stalowych Ludziach z Imperium Gryfów, o których jej mówiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Żołnierze z Miasta Argent, rasiści wobec innych ras, niż ludzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czy jest tu ktoś, na kogo powinnam uważać? Może poza tymi Lichwiarzami?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jeżeli pojawi się przykład, to cię powiadomię. Istnieje wiele zagrożeń w zależności od miejsca, w którym się znajdujemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała głową ponownie, ale tym razem po raz ostatni, ponieważ nie miała sposobności zadać kolejnego pytania ‐ dowódca kazał Wam się zbierać i ruszać w drogę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pomógł więc swojej towarzyszce i ruszył wraz z nią dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jechaliście dość długo, ale dobra pogoda, zadbany gościniec i objęcia siedzącej za Tobą Elfki jakoś wynagradzały Ci przeciągającą się podróż… Wkrótce ujrzeliście koniec drogi, która prowadziła w górę, do zamku między skałami, siedziby Stalowych, co można byłoby poznać nawet bez powiewających tam proporców i kilku kręcących się w powietrzu Gryfów. Jednakże przed zamkiem, w zwężeniu górskich skał, stała kamienna brama i mur, które blokowały drogę nieproszonym gościom. Na szczęście kilka słów wyjaśnienia Waszego dowódcy pozwoliło Wam ruszyć dalej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐I witamy na Szczycie Wron…