Góra Mroku

[Kubeł1001]

Góra Mroku, zwana też Górą Przeklętych, Przeklętą Górą i Mroczną Górą, to najwyższy szczyt Nirgaldu, umiejscowiony niemalże po środku Plugawych Ziem.
Góra odróżnia się od innych tym, że ma bardzo strome ściany, ale jej czubek jest idealnie płaski, niczym stół. Wspięcie się na niego to marzenie wielu śmiałków, a ich śmierć to ziszczone marzenie o kolacji dla wielu sępów krążących w okolicy.
Jednakże poza kilkoma śmiałkami raz do roku to przeważnie nikt się na ową górę nie wybiera, a to dlatego, że wszyscy uważają, iż góra ta zamieszkana jest przez Pradawnych lub Tytanów, i że to oni sprawiają, że każdy śmiałek próbujący dostać się na jej szczyt ginie. Oczywiście nikomu się to jeszcze nie udało, tak więc nikt nie może tych plotek potwierdzić lub zdementować.
Górę Przeklętych omijają szerokim łukiem nie tylko kupieckie karawany, ale nawet bandy dzikich jeźdźców, którzy podobno nie lękają się żadnej bestii, oraz wszelkie zwierzęta, poza sępami.
Tenże szczyt ma jedną ciekawą właściwość, a mianowicie ani na górze, ani na jej szczycie, ani też w promieniu kilometra od niej nie można korzystać z Magii. Dotyczy to każdego, a wiele ekspedycji Gildii Magów, które chciały rozwiązać zagadkę, czemu tak się dzieje, zawsze wracało z niczym.
Choć na pewno nie jest to jedyna tajemnica Mrocznej Góry, a ona, jak i wszystkie inne, czekają tylko na śmiałka, który będzie mieć wystarczająco wiele odwagi i szczęścia by je odkryć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Twa wędrówka po Plugawych Ziemiach zakończyła się właśnie tu, kilometr od osławionej Góry Mroku. Dalszą drogę będziesz musiał pokonać pieszo, bo nawet Twe moce tu nie działają.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik spróbował zmierzyć górę wzrokiem, zapewne jednak był już zbyt blisko aby nawet marzyć o tym że udałoby mu się…wyciągnął zatem swą rękę przed siebie, i otworzył ją aby przyjrzeć się kryształowi. Drugą ręką natomiast dobył swego młota i podpierając się nim ruszył naprzód.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kryształ nagle zgasł, ale gdy pokonałeś drogę dzielącą Cię od podnóża góry, ten nagle cały rozbłysł fioletowym światłem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ruszył zatem ponownie w miejsce w którym zgasł, chciał sprawdzić czy stanie się tak ponownie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, stało się tak ponownie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jego więzienie nie znalazłoby się na tej górze… ukryto go zapewne pod ziemią…‐ stwierdził i spróbował sobie przypomnieć najbliższe miasto do Góry Mroku, albo najbliższą kopalnię ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najbliżej było Ur. Kilkaset kilometrów stąd… Być może Góra Mroku nie jest miejscem docelowym, a jedynie czymś, co ma pomóc w Jego odnalezieniu?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No cóż, mam wiele lat aby sprawdzić co może mnie tam czekać…więc czemu nie ?‐ stwierdził sam do siebie i rozejrzał się za najdogodniejszym podejściem pod górę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszędzie ostre skały, wszędzie sępy… Jednakże zauważyłeś coś, co mogło robić za dobre podejście, przynajmniej na początku wędrówki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też ruszył w tamtą stronę ‐ w pewnym momencie zamieniając młot na miecze aby w razie co wspomagać się nimi podczas wspinaczki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i teraz pora zacząć się wspinać, choć jeszcze możesz się wycofać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie miał zamiaru się cofnąć, ruszył naprzód…a raczej pod górę wspinając się i szukając dogodnego podejścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak an razie przebyłeś kilkanaście metrów i idzie w miarę dobrze. Z tym że nie ma już odwrotu…

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spojrzał w tył po raz ostatni po czym dalej kierował się w górę ‐ przy trudniejszej drodze wspomagając się mieczem podczas wspinaczki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właśnie jeden z mieczy uratował Twoje życie, gdy skała osunęła Ci się spod stopy. Niemniej, po tym incydencie idziesz dalej, nękany czasem tylko przez sępy, które podlatują dość blisko, chcąc sprowokować Cię do śmiertelnego błędu i zapewnić sobie kolację.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Mimo owych sępów nękających go podczas wspinaczki starał się nie zwracać uwagi i przeć dalej naprzód, pod górę…zastanowił się nad użyciem Magii Bólu aby przepędzić owe istoty ale przecież nie można tu używać magii

//tyy strażnik teoretycznie nie może tu mówić bo jest niemy, a do rozmowy używa magii dźwięku

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Dokładnie. Ale raczej mówienie nie będzie mu tam potrzebne.//
W końcu zaczęło dochodzić do tego, że zaczynały siadać Ci na plecach, barkach i głowie, a także dziobać i drapać pazurami całe ciało.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Starał się tym nie przejmować, nie był przecież zwykłym śmiertelnikiem ‐ był upiorem i to w dodatku upiorem którego całkiem łatwo wku*wić, nagłym ruchem głowy (przy okazji starając się odgonić tego który siedział na owej) rozejrzał się zatem za jakimś miejscem w którym mógłby się zatrzymać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wypatrzyłeś kilka metrów na lewo małą półkę skalną, spokojnie tam staniesz i odpoczniesz, ewentualnie usiądziesz, choć nie jest to już takie bezpieczne.
Twój niespodziewany ruch trafił sępa na plecach, który szybko odleciał, a reszta poszła w jego ślady. Przez jakiś czas masz spokój.