Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Kras Nadziei… Nazwa niezbyt nastrajająca pozytywnymi emocjami, nieprawdaż? O to właśnie chodzi…
Jest to wielki zamek, a choć całość jego powierzchni stanowi około jedną piątą całego Angbandu, to i tak potrafi przytłoczyć swoim ogromem każdego, kto trafi tu po raz pierwszy.
Zamczysko należy do niejakiego Kettlosa, pełniąc funkcję jego siedziby i laboratorium od ponad czterech setek lat… No własnie, jest to też jedna z kilku przystani Wampirów na pograniczu Mrocznego Królestwa. Pan zamku słynie z tolerancji (o ile Wampir może być tolerancyjny…), więc poza swymi pobratymcami gości tu też Orków, Drowy, ludzi, a także nieliczne Demony.
Pełno tu również Mutantów, gdyż to właśnie w tym miejscu codziennie powstają ich dziesiątki, a co kilka dni są wymyślane nowe. Większość wysyłana do twierdzy Nosgotha, ale niektóre zostają, by służyć swemu panu na różne sposoby, a często będąc też zabójczą niespodzianką dla tych, którzy się tu wybiorą.
Poza Mutantami, powstają tu też liczni Nieumarli, gdyż Kettlos jest nie tylko utalentowanym Magiem Mutacji i Alchemikiem, lecz też Magiem Krwi, Nekromantą.
Cały zamek jest warowną twierdzą, opasaną wianuszkiem dwóch linii obronnych murów, każdy z dwiema bramami.
W obrębie murów znajdują się stajnie, stołówki i koszary dla mieszkających w zamku, laboratoria Wampira, sale treningowe, a także wiele pokoi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Po dość długiej i niewygodnej (przynajmniej dla Ciebie, bo Twoi wampiryczni towarzysze nie wydawali się znużeni czy zmęczeni) podróży zauważyłeś w końcu mury Kresu Nadziei, zamku twego nowego znajomego.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Oho, chyba dojechaliśmy ‐ stwierdził dość oczywisty fakt

[Kubeł1001]

Kuba1001

Fakt był, jak już powiedział, dość oczywisty, więc nikt nie odpowiadał, bo i nie było po co.
Niemniej, karety i powozy wjechały na dziedziniec zamku. Tam para Wampirów opuściła powóz, a Tobie głupio było zostać.

[Kubeł1001]

Omeg12

W takim więc razie wysiadł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwójka Wampirów ruszyła sama, zostawiając Cię samego na dziedzińcu. No, prawie samego, bo kręciły się tu dziesiątki sług, żołnierzy i najemników różnych ras.
‐ Zaprowadzić do pokoju? ‐ zapytał Goblin, który nagle wyszedł z tłumu postaci. ‐ Pan mówić, gdzie kwaterować gości.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Byłoby miło ‐ odparł zwięźle

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i pobiegł w kierunku zamku, prowadząc Cię przez korytarze, a później pod jeden z wielu pokoi.
‐ Tu. ‐ rzekł. ‐ Kluczyk w środku.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Dziękuję za pomoc ‐ powiedział do goblina, po czym otworzył drzwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś tam eleganckie łoże z baldachimem i kolumnami, szafkę nocną, kufer, szafę na ubrania i drzwi, zapewne do toalety, a także kolejne, który musiały prowadzić do jakiejś pracowni, gdyż tak były oznaczone. Pokój był dość ciemny, ale mogłeś rozwiązać ten problem, zapalając jeden z wielu świeczników.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc zabrał się do rozwiązywania ów problemu, o ile miał jak podpalić świece.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, a pokój był teraz jaśniejszy i wyglądał o wiele lepiej niż wcześniej.

[Kubeł1001]

Omeg12

W myślach pogratulował gospodarzowi poczucia gustu, po czym poszedł zbadać pracownię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie różniła się ona zbytnio od tej w Angabandzie.

[Kubeł1001]

Omeg12

“Zbytnio”. Sprawdził, jaki posiada asortyment składników alchemicznych

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dziesiątki, albo i więcej, składników, połowę znałeś, innych się domyślałeś, a niektóre były Ci w ogóle nieznane.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie wiedział jeszcze, jakie ma tutaj wykonywać zadania, więc na razie powstrzymał się od eksperymentowania. Sprawdził wyposażenie toalety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mógł tam załatwić wszystkie najpotrzebniejsze potrzeby oraz umyć się, gdyż była tam wanna.

[Kubeł1001]

Omeg12

Bez specjalnie długiej zwłoki odlał się ‐ po podróży zapewne miał taką potrzebę ‐ po czym napełnił wannę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc wypełniłeś wannę ciepłą wodą, bo na szczęście nie moczem. Teraz nic, tylko oddać się błogiej kąpieli.

[Kubeł1001]

Omeg12

Więc takowej się oddał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poszło to bez problemów. Więc teraz możesz udać się na spoczynek, posiłek lub zwiedzanie zamku.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zapewne czuł się dosyć znużony po podróży, więc uznał, że nie zaszkodziłoby uciąć sobie krótszą czy dłuższą drzemkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Faktycznie, w miękkim i wygodnym łóżku sen nadszedł szybko.
Obudziłeś się wypoczęty i zadowolony, choć nie wiedziałeś, która jest godzina.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wyjrzał na korytarz i na podstawie panującego tam ruchu ocenił, czy panuje tutaj odpowiednik dnia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, bo służba, strażnicy, Mutanty i żołnierze kręcili się po korytarzach w grupach lub osobno, właściwie w każdym możliwym kierunku.

[Kubeł1001]

Omeg12

Obszedł zamek, a przynajmniej jego część, starając się zapamiętać układ pomieszczeń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się to, ale przez cały czas czułeś czyjąś obecność, głównie nad i za sobą. Ale poza tym wszystko minęło Ci bez problemów.

[Kubeł1001]

Omeg12

Przeszło mu przez myśl, iż jakaś magiczna istota postanowiła go śledzić. Nie żeby zbytnio to go obchodziło. Skierował się do najważniejszego punktu zamku, czyli jadalni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie była pilnowana, a przypominała tą w Angbandzie, tyle że stoły były trzy. Przy bocznych zasiadali niewolnicy, sługusi i goście, a Wampiry i ich podopieczni w środkowym.

[Kubeł1001]

Omeg12

Z jakiejś świętej księgi pamiętał, że nie należy zajmować zbyt zaszczytnego miejsca przy stole, gdyż możesz zostać stamtąd wygoniony i upokorzony. Albo skończyć jako posiłek, jeśli zamieszane są wampiry. Usiadł przy jednym z bocznych stołów i zobaczył, co jest do jedzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mięso, sery, owoce, warzywa, pieczywo, a do picia mleko, woda i piwo.

[Kubeł1001]

Omeg12

Złożył sobie prosty posiłek z mięsa i warzyw. Popił wodą, z alkoholów pijał jedynie wino, a i to tylko od czasu do czasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Posiłek wystawny nie był, ale zaspokoił głód, a to najważniejsze, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Omeg12

A i owszem. Skoro już zaspokoił potrzeby wrócił do pracowni coś pomieszać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam bez problemów. Chociaż był problem. A właściwie dwa, w postaci dwóch odzianych na czarno osób pod drzwiami, ale odwróconych do niego tyłem.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Przepraszam bardzo, mnie panowie szukają?

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w tym momencie się odwrócili. Mieli na sobie przylegające do ciała czarne kombinezony, na ramionach i łydkach coś na kształt kolców, ale zachodzących do siebie, mieli też czerwone oczy. Każdy ściskał w dłoni długą włócznię z grotem pokrytym jakimiś małymi kolcami, a przy pasie mieli jatagany i miecze, również pokryte kolcami.
Jeden z nich skinął głową.
‐ Jest pan wzywany do naszego Mistrza. ‐ powiedział, a dziwny ton i barwa jego głosu dały Ci już niemal całkowitą pewność, że nie masz do czynienia z przedstawicielem jakiejkolwiek znanej rasy, a prędzej z Mutantem.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ W takim razie prowadźcie mnie, gdyż nie znam tutejszego otoczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął powoli głową i ruszył pierwszy. Jego towarzysz ustawił się za Tobą i tak odprowadzono Cię pod wielkie, dębowe drzwi, pod którymi wartę pełniło dwóch pobratymców tych, którzy Ci towarzyszą.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Powinienem tam wejść? ‐ zapytał dla pewności

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tam czeka nasz pan. ‐ potwierdził.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Dziękuję więc za odprowadzenie mnie ‐ powiedział, po czym popchnął drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś do bogato urządzonego salonu. Centralne miejsce zajmował duży, murowany kominek, a prowadziły do niego dywany, prawdopodobnie z Ur, czy Minteled, a reszta podłogi lśniła, gdyż ktoś dokładnie wyczyścił marmurową posadzkę. Przy kominku stały dwa fotele, a między nimi stolik i szachownica, wykonana, podobnie jak pionki, z bursztynu, co w tej części świata jest raczej rzadko spotykane. Jednak największą uwagę przykuwały wiszące na ścianach trofea, wykonane z głów różnych zwierząt, ale nie tylko. Były więc wielkie jaszczury z Mrocznej Puszczy, piaskowe rekiny, Ogry z Głazogarbów, Trolle z okolic Księstwa Krasnoludów, wielcy Orkowie, szpetne Gobliny, Elfy o pięknych rysach, ludzie różnego wieku i płci, Krasnoludy z wyrazem zaciętości na twarzy… Cóż, było tego sporo. Za dobrą monetę, możesz wziąć to, że w tej osobliwej kolekcji nie ma Drowów.

[Kubeł1001]

Omeg12

Mimo swojego dość obojętnego nastawienia do zwłok, Raelag czuł się nieco nieswojo. Przystanął w miejscu i poczekał na gospodarza, gdyż chyba to powinien robić zgodnie z manierami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ach, jesteś. ‐ rzekł Wampir z jednego fotela. ‐ Proszę, usiądź. ‐ dodał, wskazując na mebel naprzeciwko siebie.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Przepraszam, nie zauważyłem. Dziękuję ‐ wydukał siadając

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ketlos zajęty był popijaniem krwi z kieliszka, jednocześnie kierując wzrok na ogień. Najwidoczniej nie miał zamiaru zacząć rozmowy jako pierwszy.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Nieźle się tu urzadziłeś ‐ podjął ‐ Zaprosiłeś mnie tu z jakiegoś konkretnego powodu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Partyjkę? ‐ zapytał, jednocześnie wskazując szachownicę i szczerząc kły. ‐ A naprawdę chodzi o spore przedsięwzięcie. Coś, na miarę Twych umiejętności.