Kres Nadziei
-
Kras Nadziei… Nazwa niezbyt nastrajająca pozytywnymi emocjami, nieprawdaż? O to właśnie chodzi…
Jest to wielki zamek, a choć całość jego powierzchni stanowi około jedną piątą całego Angbandu, to i tak potrafi przytłoczyć swoim ogromem każdego, kto trafi tu po raz pierwszy.
Zamczysko należy do niejakiego Kettlosa, pełniąc funkcję jego siedziby i laboratorium od ponad czterech setek lat… No własnie, jest to też jedna z kilku przystani Wampirów na pograniczu Mrocznego Królestwa. Pan zamku słynie z tolerancji (o ile Wampir może być tolerancyjny…), więc poza swymi pobratymcami gości tu też Orków, Drowy, ludzi, a także nieliczne Demony.
Pełno tu również Mutantów, gdyż to właśnie w tym miejscu codziennie powstają ich dziesiątki, a co kilka dni są wymyślane nowe. Większość wysyłana do twierdzy Nosgotha, ale niektóre zostają, by służyć swemu panu na różne sposoby, a często będąc też zabójczą niespodzianką dla tych, którzy się tu wybiorą.
Poza Mutantami, powstają tu też liczni Nieumarli, gdyż Kettlos jest nie tylko utalentowanym Magiem Mutacji i Alchemikiem, lecz też Magiem Krwi, Nekromantą.
Cały zamek jest warowną twierdzą, opasaną wianuszkiem dwóch linii obronnych murów, każdy z dwiema bramami.
W obrębie murów znajdują się stajnie, stołówki i koszary dla mieszkających w zamku, laboratoria Wampira, sale treningowe, a także wiele pokoi.
-
Kuba1001 Omeg:
Po dość długiej i niewygodnej (przynajmniej dla Ciebie, bo Twoi wampiryczni towarzysze nie wydawali się znużeni czy zmęczeni) podróży zauważyłeś w końcu mury Kresu Nadziei, zamku twego nowego znajomego.
-
-
Kuba1001 Fakt był, jak już powiedział, dość oczywisty, więc nikt nie odpowiadał, bo i nie było po co.
Niemniej, karety i powozy wjechały na dziedziniec zamku. Tam para Wampirów opuściła powóz, a Tobie głupio było zostać.
-
-
Kuba1001 Dwójka Wampirów ruszyła sama, zostawiając Cię samego na dziedzińcu. No, prawie samego, bo kręciły się tu dziesiątki sług, żołnierzy i najemników różnych ras.
‐ Zaprowadzić do pokoju? ‐ zapytał Goblin, który nagle wyszedł z tłumu postaci. ‐ Pan mówić, gdzie kwaterować gości.
-
-
Kuba1001 Pokiwał głową i pobiegł w kierunku zamku, prowadząc Cię przez korytarze, a później pod jeden z wielu pokoi.
‐ Tu. ‐ rzekł. ‐ Kluczyk w środku.
-
-
Kuba1001 Miałeś tam eleganckie łoże z baldachimem i kolumnami, szafkę nocną, kufer, szafę na ubrania i drzwi, zapewne do toalety, a także kolejne, który musiały prowadzić do jakiejś pracowni, gdyż tak były oznaczone. Pokój był dość ciemny, ale mogłeś rozwiązać ten problem, zapalając jeden z wielu świeczników.
-
-
-
-
-
-
Kuba1001 Dziesiątki, albo i więcej, składników, połowę znałeś, innych się domyślałeś, a niektóre były Ci w ogóle nieznane.
-
Omeg12Nie wiedział jeszcze, jakie ma tutaj wykonywać zadania, więc na razie powstrzymał się od eksperymentowania. Sprawdził wyposażenie toalety.
-
-
Omeg12Bez specjalnie długiej zwłoki odlał się ‐ po podróży zapewne miał taką potrzebę ‐ po czym napełnił wannę.
-
Kuba1001 Więc wypełniłeś wannę ciepłą wodą, bo na szczęście nie moczem. Teraz nic, tylko oddać się błogiej kąpieli.
-
-
Kuba1001 Poszło to bez problemów. Więc teraz możesz udać się na spoczynek, posiłek lub zwiedzanie zamku.
-
Omeg12Zapewne czuł się dosyć znużony po podróży, więc uznał, że nie zaszkodziłoby uciąć sobie krótszą czy dłuższą drzemkę.
-
Kuba1001 Faktycznie, w miękkim i wygodnym łóżku sen nadszedł szybko.
Obudziłeś się wypoczęty i zadowolony, choć nie wiedziałeś, która jest godzina.
-
Omeg12Wyjrzał na korytarz i na podstawie panującego tam ruchu ocenił, czy panuje tutaj odpowiednik dnia.
-
Kuba1001 Owszem, bo służba, strażnicy, Mutanty i żołnierze kręcili się po korytarzach w grupach lub osobno, właściwie w każdym możliwym kierunku.
-
-
Kuba1001 Udało Ci się to, ale przez cały czas czułeś czyjąś obecność, głównie nad i za sobą. Ale poza tym wszystko minęło Ci bez problemów.
-
Omeg12Przeszło mu przez myśl, iż jakaś magiczna istota postanowiła go śledzić. Nie żeby zbytnio to go obchodziło. Skierował się do najważniejszego punktu zamku, czyli jadalni.
-
Kuba1001 Nie była pilnowana, a przypominała tą w Angbandzie, tyle że stoły były trzy. Przy bocznych zasiadali niewolnicy, sługusi i goście, a Wampiry i ich podopieczni w środkowym.
-
Omeg12Z jakiejś świętej księgi pamiętał, że nie należy zajmować zbyt zaszczytnego miejsca przy stole, gdyż możesz zostać stamtąd wygoniony i upokorzony. Albo skończyć jako posiłek, jeśli zamieszane są wampiry. Usiadł przy jednym z bocznych stołów i zobaczył, co jest do jedzenia.
-
-
Omeg12Złożył sobie prosty posiłek z mięsa i warzyw. Popił wodą, z alkoholów pijał jedynie wino, a i to tylko od czasu do czasu.
-
-
-
Kuba1001 Trafiłeś tam bez problemów. Chociaż był problem. A właściwie dwa, w postaci dwóch odzianych na czarno osób pod drzwiami, ale odwróconych do niego tyłem.
-
-
Kuba1001 I w tym momencie się odwrócili. Mieli na sobie przylegające do ciała czarne kombinezony, na ramionach i łydkach coś na kształt kolców, ale zachodzących do siebie, mieli też czerwone oczy. Każdy ściskał w dłoni długą włócznię z grotem pokrytym jakimiś małymi kolcami, a przy pasie mieli jatagany i miecze, również pokryte kolcami.
Jeden z nich skinął głową.
‐ Jest pan wzywany do naszego Mistrza. ‐ powiedział, a dziwny ton i barwa jego głosu dały Ci już niemal całkowitą pewność, że nie masz do czynienia z przedstawicielem jakiejkolwiek znanej rasy, a prędzej z Mutantem.
-
-
Kuba1001 Skinął powoli głową i ruszył pierwszy. Jego towarzysz ustawił się za Tobą i tak odprowadzono Cię pod wielkie, dębowe drzwi, pod którymi wartę pełniło dwóch pobratymców tych, którzy Ci towarzyszą.
-
-
-
-
Kuba1001 Trafiłeś do bogato urządzonego salonu. Centralne miejsce zajmował duży, murowany kominek, a prowadziły do niego dywany, prawdopodobnie z Ur, czy Minteled, a reszta podłogi lśniła, gdyż ktoś dokładnie wyczyścił marmurową posadzkę. Przy kominku stały dwa fotele, a między nimi stolik i szachownica, wykonana, podobnie jak pionki, z bursztynu, co w tej części świata jest raczej rzadko spotykane. Jednak największą uwagę przykuwały wiszące na ścianach trofea, wykonane z głów różnych zwierząt, ale nie tylko. Były więc wielkie jaszczury z Mrocznej Puszczy, piaskowe rekiny, Ogry z Głazogarbów, Trolle z okolic Księstwa Krasnoludów, wielcy Orkowie, szpetne Gobliny, Elfy o pięknych rysach, ludzie różnego wieku i płci, Krasnoludy z wyrazem zaciętości na twarzy… Cóż, było tego sporo. Za dobrą monetę, możesz wziąć to, że w tej osobliwej kolekcji nie ma Drowów.
-
Omeg12Mimo swojego dość obojętnego nastawienia do zwłok, Raelag czuł się nieco nieswojo. Przystanął w miejscu i poczekał na gospodarza, gdyż chyba to powinien robić zgodnie z manierami.
-
Kuba1001 ‐ Ach, jesteś. ‐ rzekł Wampir z jednego fotela. ‐ Proszę, usiądź. ‐ dodał, wskazując na mebel naprzeciwko siebie.
-
-
Kuba1001 Ketlos zajęty był popijaniem krwi z kieliszka, jednocześnie kierując wzrok na ogień. Najwidoczniej nie miał zamiaru zacząć rozmowy jako pierwszy.
-
-
Kuba1001 ‐ Partyjkę? ‐ zapytał, jednocześnie wskazując szachownicę i szczerząc kły. ‐ A naprawdę chodzi o spore przedsięwzięcie. Coś, na miarę Twych umiejętności.
