Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ocalił cię? Jak to się stało?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podróżnik, przebrzydły zdrajca… Gdyby nie kuracja Kettlosa, dawno byłbym martwy, tak jak Wy wszyscy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Powiedz mi więcej o Kettlosie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Poznałem go jako młodego krwiopijcę, może i nie ze szlachetnego rodu, ale o wielkich ambicjach… Widziałem jego drogę na szczyt… Byłem jej współautorem, pomagając jemu lub szkodząc rywalom. Mimo iż jestem od niego zależny i muszę traktować go jak pana, jest najbliższy mojej definicji przyjaciela.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie podoba ci się perspektywa trafienia do więzienia Pradawnych, lecz również nie chcesz być traktowany jako sługus?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sarkhel ‐ powiedział i kiwnął głową. ‐ Dokładnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czyli jedyne co potrzebujesz, to większej roli w tym wszystkim i swobody, jednakże on nie chce ci jej dać, gdyż się czegoś obawia?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie chce, bo nie może, nie ma wpływu na wszystko, tak jak i ja.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dlaczego nie może?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niektóre zdolności mają tylko Pradawni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rozumiem. Chyba.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i wyciągnął długą dłoń, sięgając na półkę i po chwili kładąc na stole obok Ciebie pokaźnych rozmiarów zakurzoną księgę o pożółkłych stronach. Chwilę później odszedł, zapewne aby kontynuować swoje sprawy, które zostały przerwane przez krótką pogawędkę z Tobą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sprawdził tę księgę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poniekąd odpowiednik tego, co właśnie miałeś w ręku, z tym że tyczył się Magii Mutacji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz pytanie, co było w tym tak specjalnego, że jego towarzysz mu ją podał?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najpewniej uznał Twoją fascynację Alchemią za pierwszy krok do nauki Mutagenizmu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zawsze coś, może kiedyś coś stworzy. Zajął się więc tą starszą księgą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czytanie jakoś Ci idzie, jak to dobrze być tym wykształconym.
‐ Panie? ‐ zagadnął nagle gobliński służący, którego nawet nie zauważyłeś, bo był niewiele wyższy od stołu, przy którym czytałeś, a i byłeś pochłonięty lekturą. ‐ Pan Kettlos wzywa pana do siebie. ‐ powiedział i po przekazaniu tej nowiny niezwłocznie udał się do wyjścia, aby Cię poprowadzić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zamknął księgę i ją zostawił na stole.
‐Mogą tak leżeć? Zamierzam później je dokończyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ksiąg nie wolno wynosić poza obszar biblioteki. ‐ wyjaśnił Ci jeszcze Podróżnik, a później opuściłeś pomieszczenie z Goblinem. Kettlosa zastałeś w jednej z jego licznych komnat, wraz z gwardią w postaci kilku Uruków, kiedy to siedział i raczył się jakąś lekturą z własnych zbiorów.