Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Kras Nadziei… Nazwa niezbyt nastrajająca pozytywnymi emocjami, nieprawdaż? O to właśnie chodzi…
Jest to wielki zamek, a choć całość jego powierzchni stanowi około jedną piątą całego Angbandu, to i tak potrafi przytłoczyć swoim ogromem każdego, kto trafi tu po raz pierwszy.
Zamczysko należy do niejakiego Kettlosa, pełniąc funkcję jego siedziby i laboratorium od ponad czterech setek lat… No własnie, jest to też jedna z kilku przystani Wampirów na pograniczu Mrocznego Królestwa. Pan zamku słynie z tolerancji (o ile Wampir może być tolerancyjny…), więc poza swymi pobratymcami gości tu też Orków, Drowy, ludzi, a także nieliczne Demony.
Pełno tu również Mutantów, gdyż to właśnie w tym miejscu codziennie powstają ich dziesiątki, a co kilka dni są wymyślane nowe. Większość wysyłana do twierdzy Nosgotha, ale niektóre zostają, by służyć swemu panu na różne sposoby, a często będąc też zabójczą niespodzianką dla tych, którzy się tu wybiorą.
Poza Mutantami, powstają tu też liczni Nieumarli, gdyż Kettlos jest nie tylko utalentowanym Magiem Mutacji i Alchemikiem, lecz też Magiem Krwi, Nekromantą.
Cały zamek jest warowną twierdzą, opasaną wianuszkiem dwóch linii obronnych murów, każdy z dwiema bramami.
W obrębie murów znajdują się stajnie, stołówki i koszary dla mieszkających w zamku, laboratoria Wampira, sale treningowe, a także wiele pokoi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Po dość długiej i niewygodnej (przynajmniej dla Ciebie, bo Twoi wampiryczni towarzysze nie wydawali się znużeni czy zmęczeni) podróży zauważyłeś w końcu mury Kresu Nadziei, zamku twego nowego znajomego.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Oho, chyba dojechaliśmy ‐ stwierdził dość oczywisty fakt

[Kubeł1001]

Kuba1001

Fakt był, jak już powiedział, dość oczywisty, więc nikt nie odpowiadał, bo i nie było po co.
Niemniej, karety i powozy wjechały na dziedziniec zamku. Tam para Wampirów opuściła powóz, a Tobie głupio było zostać.

[Kubeł1001]

Omeg12

W takim więc razie wysiadł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwójka Wampirów ruszyła sama, zostawiając Cię samego na dziedzińcu. No, prawie samego, bo kręciły się tu dziesiątki sług, żołnierzy i najemników różnych ras.
‐ Zaprowadzić do pokoju? ‐ zapytał Goblin, który nagle wyszedł z tłumu postaci. ‐ Pan mówić, gdzie kwaterować gości.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Byłoby miło ‐ odparł zwięźle

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i pobiegł w kierunku zamku, prowadząc Cię przez korytarze, a później pod jeden z wielu pokoi.
‐ Tu. ‐ rzekł. ‐ Kluczyk w środku.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Dziękuję za pomoc ‐ powiedział do goblina, po czym otworzył drzwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś tam eleganckie łoże z baldachimem i kolumnami, szafkę nocną, kufer, szafę na ubrania i drzwi, zapewne do toalety, a także kolejne, który musiały prowadzić do jakiejś pracowni, gdyż tak były oznaczone. Pokój był dość ciemny, ale mogłeś rozwiązać ten problem, zapalając jeden z wielu świeczników.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc zabrał się do rozwiązywania ów problemu, o ile miał jak podpalić świece.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, a pokój był teraz jaśniejszy i wyglądał o wiele lepiej niż wcześniej.

[Kubeł1001]

Omeg12

W myślach pogratulował gospodarzowi poczucia gustu, po czym poszedł zbadać pracownię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie różniła się ona zbytnio od tej w Angabandzie.

[Kubeł1001]

Omeg12

“Zbytnio”. Sprawdził, jaki posiada asortyment składników alchemicznych

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dziesiątki, albo i więcej, składników, połowę znałeś, innych się domyślałeś, a niektóre były Ci w ogóle nieznane.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie wiedział jeszcze, jakie ma tutaj wykonywać zadania, więc na razie powstrzymał się od eksperymentowania. Sprawdził wyposażenie toalety.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mógł tam załatwić wszystkie najpotrzebniejsze potrzeby oraz umyć się, gdyż była tam wanna.

[Kubeł1001]

Omeg12

Bez specjalnie długiej zwłoki odlał się ‐ po podróży zapewne miał taką potrzebę ‐ po czym napełnił wannę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc wypełniłeś wannę ciepłą wodą, bo na szczęście nie moczem. Teraz nic, tylko oddać się błogiej kąpieli.