Achaton

[Kubeł1001]

Kuba1001

Akurat sam był takowym, więc trafiłeś lepiej, niż idealnie.
‐ Jeśli nie jest to nic pilnego, to usiądź gdzieś i zaczekaj albo wracaj na pole bitwy zginąć ku chwale Lloth, Pajęczej Królowej. ‐ powiedział, krzyżując ramiona na piersi. Cóż, nie ma co mu się dziwić, Twoja rana nie była jakaś szczególnie widoczna.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Im szybciej mnie załatasz, tym szybciej wrócę do walki. A rany od Tancerzy raczej nie są powierzchowne.
Mówiąc to zrobił coś, czego nigdy nie lubił robić. Ściągnął zbroję chroniącą plecy, klatkę piersiową i brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cud, że jeszcze żyjesz. ‐ odparł i dał ręką znak, abyś udał się za nim, gdzie będzie mógł Cię opatrzyć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Umrę, ale nie z rąk słabeusza.
Ruszył za nim, ale zabrał swoje rzeczy.
//‐Mężczyzna nie jest w stanie mnie zabić, trafię w walce na kobietę ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Czarnoksiężnik z Angmaru approves.//
Trafiłeś do części obozu zlokalizowanej pod gołym niebem, gdzie medycy uwijali się tak, jak mogli przy rannych. Oczywiście, najpierw przy Mrocznych Elfach, pozostali byli mniej istotni i musieli albo cierpliwie czekać na swoją kolej, albo umrzeć w spokoju i nie zawracać Drowom głowy.
Medyk zaś wskazał Ci na jedno z wolnych miejsc, a sam zajął się oględzinami rany.
‐ Masz szczęście, że żyjesz. ‐ powiedział po chwili, niemalże powtarzając to samo, co stwierdził chwilę wcześniej. ‐ Paskudna rana. Możesz ruszać ręką?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na pytanie odpowiedział tylko czynnością. Spróbował nią ruszać, napiąć mięśnie i ruszać palcami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mogłeś to robić, ale znacznie wolniej, towarzyszył temu znacznie większy ból i zmęczenie.
‐ Nieciekawie… Masz zamiar wrócić jeszcze na pole walki?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak medyk mam obowiązek Ci to odradzić, nawet jeśli będziesz mieć moją uwagę gdzieś. ‐ powiedział i zaczął inkantację zaklęcia przeciwbólowego w postaci mlecznobiałej mgły.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał cierpliwie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu zabieg miałeś za sobą, zmniejszył on ból i zaczął powolną regenerację, jednakże na problemy z motoryką nie mógł nic poradzić.
‐ Jeśli tak koniecznie chcesz wrócić to po prostu oszczędzaj tę rękę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zrozumiałem.
Wstał i przyodział zbroję, a następnie przełożył tarczę na plecy. Pozostała mu walka jedną ręką.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lub też używanie Magii jedną ręką.
‐ Niech Lloth ma Cię w opiece. ‐ powiedział medyk i odszedł, gdyż rannych miał pod dostatkiem, a czasu na pogawędki wręcz przeciwnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył ponownie na pole walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poza większą ilością trupów po obu stronach niewiele się zmieniło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Najbliżsi przeciwnicy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Grzybiaki, z racji swej niesamowitej wprost liczebności.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zaatakował je toporem, a następnie kilku odebrał życie magią śmierci, by uzupełnić swoje zapasy magiczne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko się udało, w końcu nie byli to wymagający przeciwnicy, a zwłaszcza nie w tak małej liczbie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył po następnych.