Leśny Trakt

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu wjechaliście na drobny pagórek, skąd widzieliście dworek Rejenta. Najzabawniejsze w tym wszystkim było, że poza kilkoma szczegółami wyglądał on kubek w kubek jak ten należący do Twojego ojca.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Te, Tato…Zali dwór Rejenta nie jest podobny naszemu? Nawet identyczny? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Stawiał je ten sam architekt jeszcze dla naszych ojców, gdy żyli ze sobą w przyjaźni.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ A, to w sumie nawet lepiej. Znasz pałac wroga od podszewki. ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mniej więcej, bo pewnie wprowadził jakieś zmiany, choć nie może to być nic znaczącego.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ No, gdyby chciał coś bardziej zmieniać, widać by było po budynku. ‐ Powiedziała, spoglądając na posiadłość Rejenta.
‐ Co teraz robimy? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ukryjcie się i zaczekajcie. ‐ odparł i po chwili zadumy ruszył samotnie w kierunku posiadłości swego znienawidzonego sąsiada.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Wzrokiem spojrzała na wojów, by za nimi podążyć do miejsca ukrycia się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Schroniliście się w małej przesiece między drzewami, gdzie nie było Was widać, ale Wy mogliście obserwować okolicę bez większych trudności.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

No to co miała zrobić? Czekała, tak jak Ojciec kazał. Obserwowała go.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było go bardziej słychać, niż widać, bowiem darł mordę na potęgę, klnąc na Heśnika, jego rodzinę i miejsce zamieszkania, dzięki czemu w końcu bramy się otworzyły i wyszedł z nich jakiś mężczyzna… Zdecydowanie zbyt młody, aby być Rejentem.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Wytężyła wzrok, by przyjrzeć się młodzieńcowi. Obserwowała zarówno go jak i Ojca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z tak daleka dostrzegłaś jedynie typowy szlachecki strój, a poza nim również blond loki i niebieskie oczy. Oczywiście miał również szablę u pasa, a jedna z jego dłoni krążyła dość blisko niej, gdyż widać, że niezbyt podobała mu się rozmowa, jaką toczył z nim Twój ojciec. Jednakże do rękoczynu nie doszło, Heśnik zrobił swoje, krzycząc tyle, ile miał sił w płucach, ogółem to mniej więcej to samo, co nieco wcześniej Antoniusz.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Zaśmiała się cicho z głupoty obu szlachciców. Mężczyzna musiał być służącym Heśnika, nie ma co. Obserwowała rozwój sytuacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po tym, jak Heśnik go potraktował, był raczej jego synem. Niemniej, panowie wzięli się za darcie mordy, później zaś Twój ojciec rzucił rękawicę, którą to Rejent przyjął, jednocześnie każąc kilku sługusom wziąć się za przygotowanie pola do pojedynku.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Ooh, to będzie ciekawe. Ciekawe, jak jej ojciec sprawdzi się w pojedynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekał na miejscu, machając kilka razy dobytą już szablą i wyczekując Heśnika, który po chwili również się stawił, także z szablą, ale również w zbroi płytowej. Jego drobna postura i fakt, że miał na sobie chroniące jedynie korpus i plecy elementy czyniły tę sytuację dość komiczną, acz pancerz to pancerz, prawda?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Pancerz to pancerz, trza się zgodzić. Ogólnie, Desi wyobrażała sobie Heśnika jako wiele groźniej wyglądającego człowieka. Najwyraźniej jej ojciec opisywał charakter, nie aparycję swojego wroga. Obserwowała pojedynek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obaj panowie stanęli na udeptanej ziemi, stuknęli trzy razy klingami swych szabel o siebie, jak nakazywała tradycja, i zaczęli pojedynek, który jak na razie zdaje się wygrywać Twój ojciec… Może wojownicy nie będą potrzebni?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Może nie bedą. Oszczędziłoby to sporo zachodu. Obserwowała dalej, cicho kibicując Ojcu.