Trujący Szczyt

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Roztarł prędko dłonie i obolałe nadgarstki, po czym chwycił za linę. Zaczął się wspinać w miarę swoich możliwości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się dostać odpowiednio wysoko, żeby dalej wciągnęli Cię Nagowie. Na górze, wilgotnym, ponurym i ciemnym lochy, skrępowali Ci sznurem ręce w nadgarstkach za plecami i wyprowadzili w eskorcie czterech uzbrojonych we włócznie i maczugi wojowników.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//"Na górze, wilgotnym, ponurym i ciemnym lochy, skrępowali Ci sznurem ręce w nadgarstkach za plecami i wyprowadzili " Nie do końca rozumiem. //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zamień “lochy” na “lochu” i powinno zaskoczyć.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Czyli rozumiem, że znalazłem się w jakimś lochu? //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie, w cesarskim pałacu. W ogóle skąd to pytanie?//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

// Słuchaj, najpierw piszesz, że z szpary sączy się światło, a potem, że na górze jest loch. Z tego co mi wiadomo to lochy światła nie dają. Czyli tak ‐ Wyciągnęli go z dziury, ale na górze też zaś jest jakaś dziura, ta? //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Teraz jesteś w lochu, wcześniej byłeś w jednej z jego komnat. Nie wiem czemu niby tutaj nie może być światła, więc przestań w końcu mnie wku*wiać i szukać dziury w całym, a zacznij grać.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

// I tak długo wytrzymałeś, Fatalisto. //

Co miał zrobić? Smętnym krokiem dał się im poprowadzić. Walka z czterema naraz byłaby niczym innym niż samobójstwem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Proszę zostawić mi Kubusia w spokoju.//
Musiałeś wchodzić po schodach na górę, ale im wyżej się znajdowałeś, tym było tam jaśniej, a powietrze było świeższe i bardziej rześkie. Ostatecznie zaprowadzono Cię do niewielkiej i ciemnej sali, gdzie chyba zostałeś sam, choć nie miałeś pewności ‐ było tu tak ciemno, że nie widziałbyś wyciągniętej przed siebie dłoni, o ile, rzecz jasna, mógłbyś je w ogóle wyciągnąć.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Zrobił delikatny krok w bok, szurając stopami po ziemi. Chciał wyczuć czy na pewno jest sam w pomieszczeniu, a jeżeli tak, to jakie są jego dokładne kształty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było duże, to na pewno, a także wysokie. Tu również odczuwałeś wilgoć i zimno, ale na pewno dużo mniejsze niż poprzednio, w lochu na dole.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Czy to była jakaś poczekalnia? Wsio wie. Spróbował pójść przed siebie, wymacywując ewentualne przeszkody dłońmi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czułeś tylko chropowate i wilgotne ściany, po których niekiedy spływała woda. Kilka metrów od Ciebie, na wprost, otworzyły się nagle drzwi, przez które wlało się do środka wątłe światło, choć po chwili przesłoniła je masywna sylwetka jednego z Nagów.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Ucieczka przed takim potworem byłaby głupotą, szczególnie na ich ziemii. Najpewniej ten Nag poprowadzi go gdzieś dalej, na co mu pozwolił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prowadził Cię coraz wyżej, gdzie z każdym stopniem czułeś więcej ciepła, świeżego powietrza i gwaru towarzyszącemu wielkim miastom. Ostatecznie trafiłeś do jednego z nich, nie wiedziałeś, że Nagowie, wyglądający bardziej na żyjących w zgodzie z naturą prymitywów, są w stanie zbudować tak wspaniałe miasta o kamiennych domach, brukowanych, szerokich i czystych ulicach, wysokich wieżach i grubych murach. Dostrzegłeś tam dziesiątki Nagów pełzających tu i tam, zajętych własnymi sprawami, a pośród nich również wielu niskich ludzi, którzy nie przypominali żadnej znanej Ci karłowatej rasy, jak Hobbity czy Krasnoludy, które czasem miałeś okazję dostrzec na własne oczy.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Morzywał przyglądał się temu obrazkowi przez dłuższą chwilę. Co za dziwy! Ale niosło to także nadzieję. Może Ci ludkowie wstawią się za nim i pozwolą mu powrócić do domu? W końcu bliżej mu do nich, niż do łuskowatych Nagów. Oby tak się stało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Również ci ludkowie przyglądali Ci się, choć niestety, podobnie jak Nagowie, raczej z wrogością, choć w przeciwieństwie do gadów, najwidoczniej nie wszyscy byli tutaj do Ciebie wrogo nastawieni.
Idąc przez miasto, trafiłeś pod okazały pałac, największą budowlę, jaką widziałeś w życiu, wysoką jak przynajmniej pół tuzina chat, takich jak Twoja, ustawionych jedna na drugiej, a przy tym o wiele szerszy i pojemniejszy niż zwykłe rybackie domostwa. Do pałacu prowadziły schody, ale też płaskie i strome powierzchnie, po których wchodzili Nagowie (coś jak wjazdy dla wózków przed niektórymi budynkami). Co ciekawe, nie weszliście do środka, zatrzymaliście się przed wrotami i okazałą kolumnadą, która stylizowana była na wielkie węże. Najwidoczniej nikt nie chciał widzieć Cię w środku i to tylko dlatego ten sam wódz Nagów, z którym rozmawiałeś wcześniej, a także dwóch jego gwardzistów, w pancerzach chroniących ciało od pasa w górę, hełmach, z halabardami, tarczami i mieczami u pasa, czekali na Ciebie tutaj.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Na każdym kroku Morzywał coraz bardziej zadziwiało to miejsce. Miasto, ludkowie, wielki pałac ‐ czy wężoludy miały jakieś królestwo z dala od brzegów Verden?
Przemyślenia rybaka przerwał wódz Nagów. Po pierwszym, raczej złym wrażeniu, dobrze było by zadbać o lepszy wizerunek podczas drugiego spotkania. Skłonił się nisko, choć nieco niezdarnie, jako, że wciąż był obolały.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sssstrażnicy twierdzą, że zobowiązałeśśś się powiedzieć wszysssstko. ‐ zaczął bezceremonialnie Nag, nie reagując na Twój ukłon. ‐ Sssssłucham.