Trujący Szczyt

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐O nie!
Zabieram włócznię i rzucam ją w ten sam kierunek w którym do mnie przyleciała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żadnego efektu aż nagle… z zarośli otaczających wioskę zaczynają wychodzić Nagowie. Dziesiątki, może i setki… Większość uzbrojona w włócznie lub maczugi, ale znalazło się kilku łuczników.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Nagowie, przybywam w pokoju!
I czekałem na odpowiedź.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z tłumu padały pytania:
‐ Kim jesteśśśśśś?
‐ Skąd pochodziszszszszszsz?
‐ Jak się nazywasz?
Wiedziałeś dzięki temu, że niektórzy Nagowie nawet nieumyślnie przeciągają głoski “s,” “ś” oraz “sz.”
A inni nie robili tego.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐|Jestem mrocznym elfem, nekromantą.
‐Pochodzę z… sam nie wiem…
‐Nazywam się Naah.
‐Jeszcze jakieś pytania?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z tłumu wstąpił Nag, który był pewnie przywódcą wioski, a może nawet wszystkich Nagów. Kto wie…
Był wysoki na około trzy metry, jego ogon miał przynajmniej osiem metrów długości, ciało miał pokryte czerwoną łuską, pozbawione włosów. W ręku dzierżył włócznię z grotem jakiegoś kamienia, która niemal dorównywała mu wzrostem. Patrzył na Ciebie gadzimi, żółtymi i zimnymi oczami.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐* Ma żółte oczy, nie ma krwi szlacheckiej…*
Pomyślałem, po czym klęknąłem na kolano i powiedziałem:
‐Witaj Panie, przepraszam że zakłócam twój spokój.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie płaszcz się przede mną. Jeśli zależy Ci na Twoim nędznym życiu Nekromanto (to słowo wypowiedział z wielką odrazą) to odejdź jak najszybciej… I nigdy nie wracaj.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Dlaczego masz tak duży nie szacunek do nekromantów?
Wstałem, i już nie uważałem go za kogoś godnego MOJEJ osoby.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wszyscy jesteście tacy sami. Tworząc Nieumarłych posługujecie się ludzkim cierpieniem. Tworzycie armie i nasyłacie je na słabszych przeciwników paląc, grabiąc i mordując wszystko co możecie. Ale i tak zawsze przegrywacie z kretesem. I zawsze giniecie. Widziałem wielu takich jak Ty przez wieki mojego życia. I żaden nie zmarł spokojną śmiercią. Daję Ci ostatnią szansę, pomiocie Demonów. Odejdź lub zgiń, wybieraj.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Odszedłem, jednak kiedy upewniłem się że mnie nie widzą, schowałem się w zaroślach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic to nie dało głównie dlatego, że szli za tobą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Co oni chcą…
Wyszedłem za drzewa i powiedziałem:
‐Hej, ale ja nie mam gdzie pójść!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Przypłynąłeś tu więc odpłyń. Choćby wpław.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No tak… ale mój Ojciec zastępczy miał tu zamczysko…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Musiałby być Nagiem, a my nie lubimy ludzi. Odejdź lub zgiń.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No ten…
Pobiegłem w stronę grupy Nagów, i próbowałem przejść ją na około.
‐Wolę odpłynąć z tamtej strony!
Wskazałem na ich miasto.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A oni wskazali na włócznie i maczugi z pewnością pokryte trucizną co było wymownym gestem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐wiedzą…
‐Nie umiem pływać…
‐więc albo się utopię, albo wy mnie zabijecie…
‐jednak tu zostanę…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nadal tam stoją. W końcu ruszyli. W Twoim kierunku. Wiadomo jaką wybrali opcję.