Miasto Axer

[Kubeł1001]

Stolica Księstwa, a później Królestwa, Krasnoludów. To wspaniałe miasto, nazywane niekiedy przez brodaty lud “Klejnotem Gór” lub “Klejnotem wśród Gór.” Trzeba przyznać, że przedstawiciele innych ras często mają na ten temat inne zdanie, ale w większości są na tyle rozsądni, aby milczeć, zwłaszcza jeśli otacza ich kilkanaście tysięcy mieszkańców Axer.
Jest to związane z krasnoludzkim podejściem do piękna, dla tej rasy ich stolica jest najwspanialsza na świecie: Otoczona z trzech stron górami, z frontem niezabezpieczonymi pięcioma liniami murów i innych umocnień, pełna karczm, zakładów jubilerskich, piwiarni, kuźni i różnorakich sklepów.
Krasnoludy doskonale zdają sobie sprawę z tego, że są bogate, podobnie jak inni w Elarid, którzy niejednokrotnie próbowali im owe bogactwa odebrać, kilka razy zbywając nawet Axer. Stąd ta ostrożność, która objawia się licznymi fortyfikacjami oraz kilkoma tysiącami brodatego garnizonu ‐ zarówno regularnego wojska, jak i Milicji.
W pobliskich górach rozciągają się setki, jeśli nie tysiące, kilometrów tuneli i szybów kopalnianych, z których górnicy wydobywają kamienie szlachetne, złoto, srebro, miedź, kamień, marmur, granit i wiele innych, wykorzystywane na różne sposoby: Od budowy lokalnej, do handlu.
Do miasta prowadzi wiele szlaków handlowych i kupieckich, wiele z nich wytyczanych jest specjalnie z myślą o tym mieście, Axer jest też ważnym węzłem komunikacyjnym, łączącym Hunder, Żelazne Kuźnie i wiele innych miast, choć wokół miasta pełno jest mniej znanych ścieżek, które są jednocześnie mniej bezpieczne, ze względu na obecność bandytów, potworów, dzikich zwierząt, lawin, warunków atmosferycznych i innych, stąd doby przewodnik jest zawsze w cenie, a tych w mieście nie brakuje.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron dumnie idąc przed siebie z koroną na głowie zbliżył się do bram .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo korony dość liczne straże zatrzymały Cię przed bramą.
‐ Imię, nazwisko, pochodzenie i status społeczny. ‐ powiedział jeden.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Gorin Żelazny Młot, Księstwo Krasnoludów, Książę ‐. Słowo “Książę” powiedział z większym naciskiem ‐. Sprowadź tu jakiegoś oficera, bo ze strażnikiem nie chcę rozmawiać .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden z nich zapukał kilka razy w bramę, w określonym rytmie i przeszedł. Zważywszy na sporą liczbę bram do pokonania trochę mu to zajmie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron stał przy bramie wpatrzony w miasto, później spojrzał na Walona

‐ Walon, a co będzie z tobą ? Gdzie się teraz udasz ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli możesz to daj mi jakąś komnatę na kilka dni w swoim forcie. Potem ruszę w świat, ale najpierw odwiozę odwiozę te panie do domu. ‐ powiedział spoglądając na uratowane wcześniej kobiety. Potem dodał szeptem:
‐ Chyba mam u jednej z nich szanse… Kto wie? Może znów zostanę szlachcicem? I będę pamiętać o obietnicy… Gorin Vau… Nawet nieźle brzmi.

Po chwili wrócił strażnik:
‐ Nasz pan chce z Tobą porozmawiać. ‐ mówił wskazując na Ciebie. ‐ Ciebie również. ‐ kontynuował patrząc na Walona.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron uśmiechnął się pod brodą

‐ Przepłynąłeś wpław przez Jezioro z ich matką . Jesteś coś dłużny Baronowi, i załatwiłeś porachunki z ich porywaczami, sądzę że masz spore szanse

Spojrzał na strażnika

‐ Więc chodźmy .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozwolono wejść Waszej dwójce, ale też pozostałym.
Znaleźliście się na ulicy pełnej krasnoludów. Zarówno żołnierzy jak i kupców czy górników.
Przy ulicach było wiele sklepów, karczm czy baraków, a także stragany.
‐ Wy dwaj idźcie do Ratusza, do wielki budynek w środku miasta. A pozostali mogą się rozejrzeć po mieście.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Spotkamy się przed ratuszem ‐. powiedział do swoich ludzi ‐. Idziemy Walon .

Jak powiedział tak zrobili, poszli zgodnie z poleceniami krasnoluda

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krasnoludy spotkane po drodze były zaciekawione Waszym widokiem. Zwłaszcza Tobą. A właściwie koroną na Twojej głowie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron szedł uśmiechnięty, patrzył krasnoludom prosto w oczy .

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu dojechaliście do Ratusza.
Był to wielki budynek górujący nad całym miastem. Wykonany ze zwykłych kamieni, ale ozdobiony złotem, srebrem i szlachetnymi kamieniami. Do wielkich, dębowych wrót z pozłacanymi zdobieniami prowadziły schody z gładkiego, kremowego marmuru. Przy bramie i wokół ratusza stała gwardia ubrana w białe zbroje płytowe i białe hełmy. Mieli tarcze i miecze niemal dorównywające im wielkością. Zarówno pancerz, tarcza jak i hełm czy broń były bogato zdobione.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron szedł z dumnie uniesioną głową, podszedł do jednego ze strażników

‐ Zaprosił mnie tutaj twój Pan, czy możesz otworzyć ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gwardzista uderzył swoim mieczem w klingę tego stojącego obok. W tej samej chwili drugi zrobił to samo. Rozległ się charakterystyczny, metaliczny dźwięk, na który otworzyła się brama.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dziękuję .‐ Baron przeszedł przez bramę i zaczął szukać miejsca do którego miał się udać ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś się w wielkiej sali. Podłoga wyłożona była jakimś minerałem, który błyszczał za każdym razem gdy go na niego nadepnąłeś. Znajdowało się tam też wiele rzeźb krasnoludów.
‐ Mieliśmy spotkać się z kimś ważnym, nie?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Chyba tak, ale póki co nikogo zbyt ważnego nie widzę .‐ rozejrzał się za jakimiś drzwiami .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tych akurat było sporo. Były też schody z marmuru prowadzące na górę Ratusza.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Uznał z własnego doświadczenia że ktoś ważny lubi być na górze więc w tamże się skierował .