Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

bulorwas

Ubrał się i ruszył dalej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minęła kolejna godzina nudnej wędrówki, aż w drzewo, tuż obok Twojej głowy, wbił się bełt z kuszy. Nie jesteś tu sam i chyba wiadomo kto czai się w ciemności.

[Kubeł1001]

bulorwas

Zaczął się szaleńczo śmiać. Już od dawna nikt nie odważył się go zaatakować. Wyjął miecz z pochwy, a on po chwili zapłonął białym ogniem.
‐Ujawnij się i stań do walki
Wypowiedział w pustkę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żaden Mroczny Elf nie był tak głupi, by próbować walki z bliska, zwłaszcza z takim kimś, jak Ty. Właśnie dlatego wystrzelili kolejne bełty, z pewnością zatrute, które, póki co, nieszkodliwie odbijają się od Twojego pancerza.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nie mam złych zamiarów, ale widocznie nie chcesz przyjąć tego do wiadomości.
Powiedział twierdząco.
‐Przynajmniej dasz mi się zabawić.
Nagle utworzył w ręku drugi miecz za pomocą magii cienia. Miecz był pół przeźroczysty, wewnątrz ostrza można było dostrzec burzowe chmury i mini wyładowania ciemnej energii. Podpalił Miecz cienia i zaczął lekko nacinać drzewa mieczami by wywołać pożar

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To jest nieco GM’owanie samego siebie, a, jak stoi w Regulaminie, tylko Właściciel może to robić, więc edytuj.//

[Kubeł1001]

bulorwas

//Teraz może być?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Drzewa nie zapłonęły jak zapałki, ale zaczęły płonąć. To zawsze coś, choć wróg najwidoczniej ma się dobrze, co udowodnił wysyłając bełt kąsający Twój kark. A, że niemal na pewno jest zatruty trzeba go szybko usunąć.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wyjął bełt i zasklepił ranę mały płomyczkiem. Pobiegł w stronę z której dobiegły strzały

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odwróciłeś się, gdyż pocisk spadł z tyłu, ale nic nie widziałeś. W końcu Mroczne Elfy są mistrzami kamuflażu i skrytobójstwa. Natomiast trucizna, którą bełt był pokryty, zaczęła już krążyć w Twoich żyłach, powodując lekkie zmęczenie i otępienie, na Twoje szczęście szybka reakcja, reakcje obronne Twego organizmu i sama kauteryzacja sprawiły, że nie padłeś od razu jak długi, chrapiąc beztrosko. Lub padając martwy, nie miałeś pewności jaka trucizna Ci się trafiła.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐No bez jaj! Człowieku nie chce mi się rozwalać całego lasu tylko po to by cię dopaść.
Zacisnął zęby.
‐Wku*wiłeś mnie i to bardzo!
Jego białka lekko poczerniały, a tęczówki zyskały kolor rozmytej czerwieni. Zaczął rzucać Pociskami Cienia skąpanymi w białych płomieniach. Nie chciało mu się rzucać bardziej skomplikowanych zaklęć szczególnie na przeciwnika który przed nim ucieka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obrzuciłeś niewidzialnego przeciwnika pociskami, a riposta nie nadeszła.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jeśli zdechłeś to nie zamierzam cię chować! Nie mam szacunku dla tchórzy!
Podpalił jeszcze trawę dla upewnienia że zabił wroga i ruszył dalej. Przynajmniej wiedział że nie daleko ktoś musi żyć. Jego oczy wróciły do normalności

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trawy właściwie było tutaj niewiele, więc równie mało to dało. A jeśli chodzi o Mroczne Elfy to pewność, że nie żyją, można mieć tylko wtedy, gdy widzi się ich zimne zwłoki z sztyletem w sercu, gardle lub między oczyma.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nawet jeśli przeżył nie powinien mnie dalej ścigać.
Biegł w tą samą stronę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nadal nic, jedynie kątem oka dostrzegłeś wielkiego pająka.

[Kubeł1001]

bulorwas

Zatrzymał się by spróbować oswoić bydle.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uciekł, na Twoje szczęście. Prawdopodobnie już nie wróci, a jeśli już to ze sporą liczbą głodnych kumpli.

[Kubeł1001]

bulorwas

Biegł dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu trafiłeś nad kolejną rzekę, a na jej brzegu było kilka chatek i innych małych budynków, co sugeruje, że w końcu znalazłeś ślady jakiegoś osadnictwa.