Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Raczej nie jest to możliwe, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak czy inaczej przykładowa strzała przeleci przez zbroję na wylot, bo to woda, miecz też raczej nie zada wielkich obrażeń, chyba że zmieniłbyś go w lód.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Chcę Żywiołaka, uzbrojeniem i opancerzeniem martwić będę się później.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i stworzyłeś właśnie tak wyglądającego, trzymetrowego sku*wola. Co dalej?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A więc, dobrze… Spróbuj znaleźć sobie uzbrojenie.
///To rozkaz, a Żywiołak chyba rozumie rozkazy, prawda? ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jaki byłby sens tworzenia Żywiołaka, gdyby stał w miejscu i miał gdzieś to, co do niego mówisz? ._.
Zresztą co to ma być za uzbrojenie?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///To, co znajdzie. Czyli na początek pewnie kłoda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szczęśliwie znalazł powalone drzewo. Co dalej?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zbroi w Puszczy nie znajdzie, drewniana to nie zbroja.
‐Zrób sobie z niej jakąś pałkę, od dziś to twoja broń, dopóki nie znajdziemy niczego innego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No cóż, obrobić jak tego nie miał, ale też się nada. A gdyby mógł skinąć głową, to pewnie by to zrobił.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Szyi mu nie zrobił?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To woda. Czego Ty oczekujesz? ._.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//W sumie to już jest Żywiołak.
‐To ten. Panowie, taki może być, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze nigdy nie widziałem na oczy Żywiołaka. ‐ wykrztusił jeden z Inkwizytorów, podczas gdy reszta milczała, jedynie obserwując Twoje dzieło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Możemy ruszać. Na noce jesteśmy już jakoś zabezpieczeni, gdyż może nas chronić Żywiołak. Choć i tak pierwsze noce ja spędzę z nim, żeby mieć go na oku i trochę poduczyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i dość szybko obraliście nowy kurs, ruszając w drogę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Żywiołak nowym towarzyszem, podążał za swoimi współtowarzyszami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skoro tak mu rozkazałeś, to tak rzeczywiście było.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tak mu rozkazał, więc rzeczywiście tak było.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu zarządzono postój, ale tym razem nie z racji później pory lub zmęczenia czy też głodu.
‐ Drowy. ‐ mruknął Ork, dobywając broni. Reszta poszła za jego przykładem.