Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Vader0PL

//.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Razem z Wami opuściła je reszta, a przy ognisku, o dziwo, nie zastaliście Hobbita, lecz Orka, zajętego zdejmowaniem z prowizorycznego rożna (czyli miecza) kolejne kawałki smażonego mięsa. Kilkadziesiąt metrów od obozu zauważyliście też dwa wielkie pająki, które pożywiały się na resztkach jaszczura.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zaskakujesz Trom. Tego o tobie nie wiedziałem.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Naprawdę ci się nudziło na tej warcie…? ‐ zapytała, przeciągając się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Samo przylazło. ‐ mruknął, wzruszając ramionami. ‐ No, macie jeść, bo szykuje się długa droga i wątpię, żebyśmy mieli jakiś kolejny postój lub inną okazję na odpoczynek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, kulturalnie wypadało dołączyć do posiłku z innymi.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Jasne, dziękuję za posiłek ‐ odparła. ‐ Swoją drogą, pierwszy raz będę jeść jaszczura… ‐ dodała nieco ciszej i również przystąpiła do posiłku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O dziwo, jak na jaszczur, nawet Wam smakował… Może i mięso było nieco suche i łykowate, za to w smaku przypominało kurczaka.

[Kubeł1001]

Kazute

Dokończyła posiłek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Również dokończył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, reszta wzięła się za składanie obozu i szykowanie do drogi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pomógł w tym.

[Kubeł1001]

Kazute

Nie chciała wyjść na nieroba, więc też pomogła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym sposobem byliście gotowi do drogi, teraz tylko pora rozwiązać kwestię sporną: Kto będzie jechał na Żywiołaku?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Warto przypomnieć, że to Drow jest jego stwórcą, więc i on na nim zasiadł.

[Kubeł1001]

Kazute

Elfce niepotrzebny był żywiołak. Miała konia, którego dosiadła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakoś upchnęliście się na koniach i Żywiołaku, ruszając w dalszą drogę.

[Kubeł1001]

Kazute

Starała się trzymać bliżej grupy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Bez trzymanki! Znaczy się, nie dziś, ale jechał na Żywiołaku, któremu polecił podążać za resztą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szliście dość długo bez jakiejkolwiek reakcji ze strony Drowów, dopóki nie wjechaliście na małą polankę, gdzie to nagle zaroiło się od ich pieszych żołnierzy, kuszników, Wielkich Pająków i kawalerzystów na jaszczurach, którzy to od razu Was otoczyli, ale nie za blisko, nie podjęli też żadnych działań przeciwko Wam. Po prostu stoją. W gotowości do walki, ale stoją.