Podmrok

[Kubeł1001]

Vader0PL

A gdzie jego kompan?

[Kubeł1001]

Kuba1001

W bitewnym uniesieniu pognał za Goblinami, ale te zielone pokurcze są strasznie mocne w gębie, a jeszcze bardziej w nogach, więc nijak mógł dogonić ich Szary Krasnolud w pełnej zbroi, a w dodatku na swoich krótkich nóżkach, ale już wracał.

[Kubeł1001]

PanSzakal

‐ Łał ‐ wypowiedział zaskoczony rozmiarami jaskini.
Po chwili wpatrywania się w nicość ruszył dalej. Ostrożnie, rzecz jasna.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jeszcze mag.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szakal:
Nie wdepnąłeś w nic nieprzyjemnego, w przeciwieństwie do Twego kompana, sądząc po jego przekleństwach pod nosem.
‐ I co? Rozglądamy się tu czy idziemy dalej?
Vader:
‐ Jaki Mag? ‐ zapytał, gdy już wrócił, oddychając ciężko i biorąc solidny łyk z piersiówki na szyi, którą Ci podał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wskazał stronę, z której padło zaklęcie.
‐Gdzieś tam. Dupek strzela, ale jest zbyt głupi, by cokolwiek zrobić jak facet.

[Kubeł1001]

PanSzakal

‐ Idziemy ‐ odparł bez namysłu i szedł dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Coś czuję, że spie**olił razem z resztą zielonych debili.
Szakal:
Opuściliście jaskinię, co Was trochę zajęło. Idąc dalej tunelem, zobaczyliście błyski ognia oraz usłyszeliście odległe głosy i stukanie kilofów o skałę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No, to w miarę oczywiste.

[Kubeł1001]

PanSzakal

Powoli podszedł do ściany tunelu i kucnął po czym powoli zaczął się skradać do źródła światła i chałasów. Zatrzymał się kiedy był na tyle blisko by zweryfikować kto był przyczyną tego rabanu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ No i to byłoby na tyle. ‐ podsumował. ‐ Ruszamy dalej?
Szakal:
Tak jak mogłeś się spodziewać, byli to górnicy, a ściślej mówiąc Gobliny, powiększające tunel, wraz z osłoną kilkunastu wojowników. Jak na razie wszyscy byli tak pochłonięci pracą, że Cię nie zauważyli, podobnie jak strażnicy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.

[Kubeł1001]

PanSzakal

Ku*na. Cofanie się nie ma już zbytnio sensu a próba przekradnięcia się może się źle skończyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szakal:
Stanie w miejscu tym bardziej nie pomoże.
Vader:
Wzruszył ramionami i dosiadł swego wierzchowca, ponownie prowadząc grupę. Niestety, ujechaliście ledwie kilka metrów, gdy przewodzący żółwiopodobny stwór zatrzymał się w chwili, gdy po jaskini rozległ się mrożący krew w żyłach ryk, a zaraz po nim kolejne.

[Kubeł1001]

PanSzakal

Wycofał się powoli na bezpieczną odległość
‐ Masz jakiś pomysł co zrobić w tej sytuacji? ‐ zapytał swego kompana

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oh tak, pora poruszyć swoje kości w walce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Może i tak, ale sporo wskazuje na to, że to nie Ty będziesz te kości ruszać, gdyż po chwili dostrzegłeś źródło ryków: Powoli otaczające Was z każdej strony Trolle, łącznie osiem idących z mniej więcej każdego kierunku geograficznego.
Szakal:
‐ Najlepiej nie dać się im złapać… Może zawrócić albo gdzieś się zaszyć?

[Kubeł1001]

PanSzakal

‐ Zawracać nie ma sensu, ale ja chyba mam plan ‐ odpowiedział po czym zdarł z siebie kawałek szmaty w którą był odziany ‐ Nastraszymy ich. Ty podpalimy tą szmate, zarzucę ją na plecy i wybiegne krzycząc coś o ognistych potworach ty natomiast wykorzystasz te swoje czary mary i wystrzelisz w ich stronę te ogniste kule i jakieś płomienie. Jeśli się wystraszą zapewne uciekną a my zgrabimy to co zostawili i pójdziemy dalej ‐ objaśnił swój plan

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc pora zapodać kilka uderzeń młota w ziemię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szakal:
‐ Brzmi dobrze, jeśli się uda. Ale jeśli nie dadzą się nabrać?
Vader:
Na Trollach robiło to mniejsze wrażenie niż na innych oponentach, głównie z racji większych gabarytów oraz odporności na Magię, nawet w takiej formie. Jednakże w ten sposób zachęciłeś je tylko do ataku, co też zrobiły, rzucając się na Was.