Podmrok

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
O ile Ty przeżyłeś, to kolejny Szary nie miał tyle szczęścia. Stwór zaprzestał ataków.
FD_God:
Gdy tak się stało, zamknęła z hukiem drzwi i zakluczyła się w środku. Jakby cokolwiek to dało…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał.

[Kubeł1001]

FD_God

O ile nie spróbuje tam głupio popełnić samobójstwa, to niech sobie tam siedzi, samemu wypada gdzieś wygodnie usiąść i chwilę odpocząć od tej podróży, może nawet dać jedzenie czy wodę swojemu ogarowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Już chyba nie będzie Was niepokoić.
FD_God:
No i gdy tak nakarmiłeś ogara, może wziąć się za samego siebie, aby odpocząć i być w pełni sprawnym do podboju tego podziemnego zadupia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ten,nie będziemy stali tak po prostu w miejscu?

[Kubeł1001]

FD_God

To teraz zobaczyć tylko co mają na stanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Cholera wie, bo jak ten stwór nadal tam siedzi i tylko na to czeka, to słabo.
FD_God:
Najróżniejsze jedzenie, od nabiału, po pieczywa, owoce, warzywa, grzyby i oczywiście mięsiwo. Napoje opiewały na wodę, mleko, miód, piwo i wino, z czego tego ostatniego było najwięcej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zawalać strop też słabo, ogniem nie dysponujemy…

[Kubeł1001]

FD_God

Chrzanić grzyby, są paskudne. Mięso, chleb i kilka owoców na stół, dodać do tego miód i taki posiłek winien mu starczyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
I starczyło, pozostali zadowalali się głównie mięsem, uzupełniając to czasem czymś innym. I alkoholem. Wypili dużo, duuużo alkoholu.
Vader:
‐ Czyli wracamy albo brniemy na pohybel.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Na pohybel.

[Kubeł1001]

FD_God

Cóż, jemu tak na tym nie zależało, więc następnie pozostało jedynie dokładniej obejrzeć te ich kwatery.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Na pohybel! ‐ podchwycili inni, powtarzając to jak mantrę.
‐ NA POHYBEL!!! ‐ krzyknął dowódca, o dziwo prowadząc Was tam, gdzie powinien być właściciel macek.
FD_God:
No co tu dużo mówić? Nie macie tu wiele mebli i wygód, bo i nie macie wiele na własność. Znaczy się tak, stojaki na broń, hełmy i pancerze oraz sprzęt do ich ostrzenia, polerowania i czyszczenia były jak najbardziej, ale poza tym łóżka, kilka stolików i krzeseł, jakieś kufry i nic więcej.

[Kubeł1001]

FD_God

Uzbrojenie i tak miał już odpicowane, więc pozostaje chyba uwalić się w łóżku, bo na krześle to i tak nie ma co.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Na Pohybel!
Ruszył za dowódcą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
No i w sumie uwaliłeś się.Nim zacząłeś snuć plany, co by tu zacząć robić, zasnąłeś, marsz i przejście przez portal zrobiły swoje. Obudziłeś się zaś… Cóż, później. Tutaj ciężko określić przepływ czasu.
Vader:
Gdy wpadliście w miejsce, z którego wylazły macki, znaleźliście tylko dziurę w podłożu, która i tak po chwili się zapadła, oraz ciała Waszych towarzyszy, albo i to, co z nich zostało.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Welp, mniej do podziału zapłaty.

[Kubeł1001]

FD_God

Kto wie w sumie jak było, ale wypada zobaczyć czy kobieta nie postanowiła w jakiś sposób ze sobą skończyć, to też podszedł pod drzwi i jak tylko mogła osoba jego pokroju to zrobić delikatnie… Zapukał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Pozostali chyba myśleli podobnie i uczcili poległych minutą ciszy, aby później ruszyć dalej, w poszukiwaniu potwora ze zlecenia.
FD_God:
Po Twoim pukaniu drzwi szczęśliwie nadal trzymały się w zawiasach, a podejrzenia co do samobójstwa ulotniły się, gdy usłyszałeś zza owych drzwi:
‐ Czego tym razem?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył z nimi oczywiście.