Twierdza Inkwizycji Światła

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilolus:
Wszystko Ci się powidło, a kusznicy nie byli aż tak oddani sprawie, aby zgładzić swojego kompana w celu zabicia Ciebie, więc gnałeś naprzód. Niestety, mogłeś ich tylko przetrącić, niezbyt jak miałeś okazję na zabicie wszystkich, więc po chwili strzelali w Twoje plecy. Szczęśliwie większość haniebnie spudłowali, a po chwili znalazłeś się na kolejnym rozdrożu, zaś głos Twojej pani podpowiadał, abyś udał się w lewo.
Vader:
Cała, ale kto wie, jak długo się ostanie? Niemniej, ruszyłeś dalej, wraz z Tobą też ten szaleniec i garść innych więźniów, różnorakich Magów wielu ras. Szczęśliwie nie biegłeś przodem, bo to Ciebie zabiłby jeden z Inkwizytorów, który ze sporym impetem otworzył najbliższe drzwi, nabijając na klingę swojego zaklętego miecza jednego z pechowych uciekinierów. Wszyscy automatycznie pognali w przeciwną stronę, jak najdalej od groźnego wroga, ale Ciebie Twój kompan pociągnął w jeszcze innym kierunku.
‐ Głupcy. ‐ mruknął pod nosem, śmiejąc się nieludzko. ‐ Zginą albo wrócą do cel. Za to nam się uda!

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odwracając się cisnął nieszczęśnikiem którego trzymał w rękach w dół schodów ‐ tak aby utrudnił jego pościgowi dostanie go, tym samym z całej siły wpierdzielił się w lewo, nawet jeśli drzwi były zamknięte ‐ spróbował je wyważyć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie były, więc wdarłeś się do małego pomieszczenia. Nawet dla Ciebie, istoty, która większość życia spędziła pośród Demonów i na polu bitwy, a więc zaznajomionej z fetorem siarki i odorem rozkładających się zwłok, odór tu panujący był po prostu nie do zniesienia. Najwidoczniej był to otwór, przez który powinieneś się przecisnąć, aby wydostać się na zewnątrz, do fosy, a później dalej, ku wolności. A jeśli na dole czekać będzie wypełniony kloaką dół, to będziesz przynajmniej wiedział, którą część swojej eskapady w tym miejscu pominąć.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też rzucił się prosto w ów otwór, smród jak i nawet najgorsze co mogło go czekać nie przeszkadzało mu po tak wielu latach bycia uwięzionym, jego nieco nadszarpnięte zdrowie psychiczne i tak nie miało wiele przeciwko…dlatego też zrobił to co musiał…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kilkanaście minut i kilkadziesiąt metrów cuchnących fekaliami później znalazłeś się wreszcie u celu, czyli w fosie. Teraz nic tylko popłynąć nią na drugi brzeg i liczyć na to, że Cię nie ustrzelą gdy będziesz uciekać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Usmyrany w najgorsze z najgorszych ‐ płynął zatem wymachując łapskami niczym ogromnymi wiosłami ‐ próbował przedostać się na drugą stronę fosy…starał się dawać nura na jak najdłużej mógł co by go ciężej było widać ‐ a gdy dotarł, jeśli dotarł bez problemu ‐ spróbował wspiąć się…i znowuż puścić się biegiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak też zacząłeś ucieczkę, motywowany głosem swojej pani oraz wywołanymi przez to bólami głowy.
//Uciekasz prosto do Pustki czy jak?//

[Kubeł1001]

Bilolus1

// Zależy co chcesz ‐ możesz równiedobrze przeprowadzić mnie przez wszystkie lokacje do jakich mam się udać, lub podążać za planem mojej pani//

Ruszył zatem, ku przeznaczeniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Czyli prawdopodobnie Pustka. Zacznę Ci, gdy będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył więc za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mijaliście ciała zmasakrowanych strażników, więc nie byliście pierwszymi, którzy wybrali tę drogę. Również i Wam przyszło przejść cuchnącymi rurami pełnymi fekaliów, wskoczyć do fosy i wyjść z niej na wolność. Uciekając, zauważyliście, że zarys gigantycznej twierdzy rozmywa się tym bardziej, jak Wy się od niej oddalacie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nie zadając zbędnych pytań (bo takowych zadań nie mógł) kroczył dalej za towarzyszem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu. Zacznę Ci na Plugawych Ziemiach, gdy będziesz na miejscu.//