Wioska Palermo

[Kubeł1001]

Opuszczona wioska, która została wybita ‐ nikt nie wie dla czego, ponieważ została zapomniana i nawet jej nie ma na mapach, a jest w głębi ciemnego lasu. Dzięki temu, że ludzie tam nie przychodzą, jest tam bardzo dużo rzadkich roślin i zwierząt.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

Robi eliksiry i leki, by sprzedać je w mieście w swojej aptece.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Robisz te eliksiry, ale w małych ilościach. Kończą Ci się składniki.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

‐O cholera…
Idzie na polane otoczoną lasem, bardzo blisko wioski.
Szuka pasikonika, parę innych owadów i roślin.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś pasikoniki w liczbie sześciu.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

‐Chyba wystarczy…
Wraca do domu, kończy eliksiry i idzie do swojej apteki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś tylko pasikoniki. Reszty nie. Pozwoliło to na zrobienie trzech flaszek eliksiru.
Apteki nie ma w okolicy. A właściwie to nie ma aptek tylko są medycy i zielarze.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

Szuka jakiegoś innego zielarza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W wiosce takiego nie znajdziesz. Jak mówi opis została wybita ‐ więc nie ma tu nikogo poza Tobą.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

Idzie do miasta do jakiegoś zielarza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najbliżej było Ruhn, ale lepiej tam nie iść. Znacznie rozsądniejszym wyjściem będzie nadłożenie drogi i skierowanie się do Linest.

[Kubeł1001]

wojtekrozrabiaka

Idzie do Linest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruszyłeś tam. Powiem kiedy będziesz na miejscu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Maurycy Septopopiel
Handlarz z wyboru rozmawiał ze swoimi kompanami. Głównie o pierdołach, gdyż zarówno dzień, jak i temperatura nie dodawały niczego, co pomagało myśleniu. Zyga skończył opowiadać o swojej filozofii, która stawia magów i wojowników wyżej od reszty, a najemnicy mu przytaknęli. Dość oczywiste, gdyż to oni należeli do kategorii wojowników, ale mniejsza. Kapciuch jechał dalej, podziwiając piękno okolicy i ciesząc się życiem. Chociaż warto znaleźć coś, co będzie mógł kupić, bo z czegoś żyć trzeba.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu na horyzoncie pojawiła się wioska będąca obietnicą przyszłego zarobku. Niestety, chwilę po wjechaniu między jej zabudowania musiałeś mocno zrewidować swoje poglądy: Była najpewniej od dawna opustoszała, co tłumaczyłoby zapuszczenie wszystkich budynków…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kwestia jest tylko jedna: Kto jest właścicielem. Wszystko da się odpowiednio odnowić, by móc się znowu cieszyć z zarobku. Zeskoczył z konia.
‐No to warto zobaczyć to, co zostało zapomniane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoich dwóch kiziorów wykonało posłusznie polecenia, wchodząc do najbliższych chat.
‐ Nie wiem jak Ty, ale ja to widzę tak: Odremontować całość i sprzedać jakiemuś szlachcicowi za grube złoto. ‐ powiedział Zyga. ‐ O ile znajdziemy w pobliżu jakiegoś szlachcica…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zawsze się ktoś znajdzie. Problem polega na tym, że nie zawsze może być całkowicie czysty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W przeciwieństwie do tej wioski, tłoczniej i żywiej bywało na cmentarzu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bywa.
Ruszył, by również przepadać budynki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sprawdzenie wszystkich zabudowań zajęło Wam łącznie nieco ponad godzinę… Nie znaleźliście nic poza starociami i śmieciami, wioska została opuszczona najpewniej wiele lat temu, chociaż nie możesz być pewien, czemu dokładnie. Na całe szczęście budynki są w dość znośnym stanie, jedynie kilka jest zrujnowanych lub do wyburzenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Trochę to kosztować będzie, ale zysk sprawi, że będziemy mogli przymierzać się do odrodzenia Ruhn. Oby to, co sprawiło, że wioska została zapomniana też zdechło ze starości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czyli do stracenia zębów i dobrej renomy? ‐ zapytał jeden z osiłków, bowiem Ruhn nigdy nie miało zostać odbudowane, z racji nie tyle braku chętnych budowniczych i osadników, co przez złe wspomnienia i wydarzenia z nim związane… Poza tym ma ono stawić pomnik, smutne memento, obecnych czasów, wedle rozkazu Cesarza, Wielkiego Mistrza Paladynów, Najwyższego Kapłana i Wielkiego Inkwizytora.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wszyscy biorą łapówki, zwłaszcza pewien Krzyżowiec. Lecz to tylko moje zdanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta… Czyli co robimy? ‐ zapytał Zyga, bo reszcie było to w sumie wszystko jedno.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Właściciela tutaj nie ma, więc ściągamy Ahlorian i pracujemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami i zaczęli rozkładać obóz, w końcu musicie gdzie mieszkać, skoro macie tu dłużej zabawić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pomógł im w tym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przed zapadnięciem zmroku wszystko było gotowe.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No to pora tylko wystawić wartę i pójść spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak zwykle to nie Ty miałeś tę wątpliwą przyjemność, więc spałeś, aż w środku nocy nie obudziło Cię mrożące krew w żyłach wycie, a po nim szczęk dobywanego oręża i przekleństwa najemników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam również wymruczał przekleństwo, a następnie pochwycił swoje dwie wymyślne bronie, zakładając obie jednocześnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W samą porę, bo do wioski zaczęły ściągać wilki. Doliczyłeś się sporych osobników z watahy liczącej minimum tuzin osobników, a może i więcej. Cóż, lepsze to niż Wilkołaki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak na tę porę, to i tak lepiej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dokładnie, chociaż problem jest taki, że potwory postanowiły zaatakować, z czego dwa obrały sobie Ciebie za cel. Pocieszające jest to, że to nie te największe osobniki, ale może też oznaczać, że zwierzęta uznały Cię za łatwy łup, co mogłoby Ci poniekąd ubliżać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postanowił utrzymać wilki przed sobą, żeby zmusić je do sytuacji, w której tylko jeden mógł zaatakować na raz. Wtedy też podczas jego skoku odskoczył w bok i wbił ostrze broni w jego bok.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sam impet sprawił, że przeorałeś mu organy wewnętrzne, więc na ziemię spadł martwy, a nawet jeśli nie, to wyzionięcie ducha nie zajmie mu wiele czasu. Tymczasem zaatakował drugi, z tym że nie popełnił błędu przeciwnika, i zamiast skakać, rzucił się na Twoje nogi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Chociaż podgryziona kostka nie bolała tak mocno, jak przegryziona szyja, to postarał się zatrzymać szarżę przeciwnika ustawiając przed nim swoje ostrza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zatrzymałeś ją na dobre, miażdżąc wilczą czaszkę. Pozostali zabili łącznie kolejne pięć osobników, a reszta uciekła, uznając Was za zdecydowanie zbyt trudny łup.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odetchnął.
‐Jeżeli się uda, nazwiemy osadę Wilczą Skórą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chwytliwe. ‐ odparł Zyga, podczas gry najemnicy zajęli się pozbawieniem wilków futer i lepszych partii mięsa oraz porzuceniem padliny na tyle daleko, aby żaden większy drapieżnik bądź padlinożerca nie skusił się na zajrzenie tutaj, gdy będziecie spać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W sumie, to jest jakaś czynność. Pomógł im w tym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mag poszedł za Twoim przykładem i w czwórkę uwinęliście się znacznie szybciej, niż gdyby najemnicy mieli robić to sami. Minęła niespełna godzina, a Ty już spałeś, budząc się dopiero rankiem, tym razem z przyczyn naturalnych, bez pomocy wilków czy innych stworzeń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I dobrze. Skoro noc przespana, mógł dopisać do listy zakupów palisadę.
‐Decyzja podjęta, odtwarzamy to miejsce. Tylko do Linest i czekać na pracowników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to ruszamy? ‐ zagadnął jeden z najemników, mniej więcej w połowie śniadania.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Po śniadaniu, owszem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uspokojony osiłek wrócił do posiłku, Tobie też by wypadało chociaż zacząć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, to chyba pora na proste śniadanie starca. Chleb, jajko, szynka, ser i sałata. Tak zwana kanapka, bo jeszcze masło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żołądek niby nie obraziłby się, gdybyś kiedyś przerwał czymś innym tę kulinarną rutynę, ale posiłek to posiłek, grunt, że sycący i dający siły do dzisiejszej pracy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Po tym to już tylko pora ruszać dalej, do Linest.