Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Do nocy jeszcze trochu. Idzcie odpocząć.
Skierował się do swojego oddziału.
‐Wy sie przygotujcie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy się rozeszli, jedni żeby pójść spać, zjeść coś, albo się schlać. Inni woleli szykować broń i zapasy na drogę, w końcu nie wiadomo, gdzie jest ten obóz, jeśli w ogóle jest.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Prawdopodobnie pójdą za śladami kopyt, lecz faktycznie może to długo zająć. Sam też skierował się w poszukiwaniu torby i jedzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedzenie pewnie jest w Twojej sypialni, torba podobnie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Tam też się udał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Torbę znalazłeś od razu, żarcia też było dużo.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zabrał trochę.
‐Nie wychodź z zamku kiedy mnie ni ma.
Powiedział do elfki i wyszedł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyszedłeś i zobaczyłeś jeszcze jak Elfka przewraca oczyma, bo nie miała za bardzo jak odejść, gdy była przywiązana łańcuchem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wrócił się przypominając sobie o łańcuchu i podał jej klucz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Już na Twoich oczach pozbyła się za jego pomocą obroży i łańcucha.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Nie wychodź.
Mówiąc to sam skierował się do wyjścia, a dokładniej, na dziedziniec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Grupa Goblinów‐zwiadowców lub Goblinów‐skrytobójców czekała już na Ciebie, gotowa do wyruszenia.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Wszyscy są? No, to jazda.
Skierował się do bramy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i opuściliście bramę, a po niej cały fort. Wypada teraz poszukać śladów i iść ich tropem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Skierował się na drogę, tam gdzie wcześniej byli rycerze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ślady kopyt, jak nic, szefo. ‐ rzekł jeden z Goblinów, Blurg Tropiciel, jak go zwali.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//“szefo” Skąd ja to znam? hehe :v//
‐Idziemy za nimi, przydasz nam sie jak ślady sie skończo.
Ruszył za śladami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//“Szefo” zawsze musi być.//
Skończyły się na rozwidleniu gościńca.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No, wchodź do akcji.
Odsunął się dając miejsce Blurgowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten przypadł do ziemi i zaczął węszyć, niczym Was stary Ochłap, a później zaczął nawet lizać ślady. Zajęło mu to dobre dziesięć minut, ale dowiódł, że jest wart swego przezwiska.
‐ Tam! ‐ rzekł i wskazał na drogę, która prowadziła do najbliższego ludzkiego osiedla, czyli małej wioski.