Michał:
‐ Jak niby takie małe, pokraczne stwory zabiły wyszkolonych żołnierzy i rycerzy?
Sanskryt:
‐ Olej i smołę każę przygotować. A co do żywiłołaka to daj mnie to książkę. Sam se przejrzę.
‐ Dobro to poczekoj na placu, ja ci przynioso ksionżke, a i dzienki szamano oraz wam moje dziobaski, jesteście ku*ewsko przydatni jak na gobliny. ‐ ryknęła śmiechem goblinka i ruszyła do swojego golema.
Michał:
‐ Nie mam pojęcia. ‐ wyznał. ‐ A co ze mną zrobicie?
Sanskryt:
‐ Z kamioniem to nie problym, ja znam Magię Ziemi, tak żem swojego Napi**dalaka zrobił. Ale z ogniem to może być trudniej.