Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ No mam butelki! ‐ wydarła profilaktycznie ryja, jak to na goblina przystało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sanskryt:
‐ A reszta już się gotuje.
Michał:
Na jego widok grupa z miejsca stopniała do czterech, gdyż dwóch wieśniaków od razu uciekło. Czterej pozostali zwarli szyki i ruszyli powoli. Golem je**ął dwa razy swoimi kamiennymi łapsami i wrogowie liczą dwóch chłopów z siekierami i dwie krwawe plamy. Ci dwaj szybko przejęli inicjatywę i rzucili się na Twojego Golema, choć ciosy ich siekier niewiele dały. Gdy byli nim zajęci, jeden z Goblinów wysłał strzałę, która ugodziła wieśniaka między łopatki. Na plecy ostatniego rzucił się Blurg Tropiciel i po krótkiej szamotaninie podciął mu gardło swoim ząbkowanym nożem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Wiesz, że niedługo to ja będę żona szefo? Zastępcę mu wydam. ‐ przyciągnęła ‐ Więc ten. Wiesz jak się odbiera poród i ile taka cionża trfa? Nigdy nie rodziła dzieciuf.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kilka miechów będzie. ‐ odparł po chwili namysłu. ‐ I ja porodu żem nie odbierał, ale inne kobity już tak.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Te! ‐ warknęła po chwili namysłu. ‐ A co się z takim dzieciakiem robi po urodzeniu? One jakoś same rosno i się uczo czy trzea ich faszerować jakimiś miksturami?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Haha!
Wydał z siebie zadowolony śmiech skacząc dwa razy w miejscu. Widać było, że był bardzo zadowolony.
‐Zrabować wioske! Dobić reszte!
Wrzasnął samemu kierując się w środek wioski, aby lepiej się rozejrzeć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sanskryt:
‐ My im nigdy mikstur nie podawaliśmy. ‐ odparł szaman. ‐ Ale Twój bachor to i Twoja sprawa.
Michał:
Twoje Gobliny rozbiegły się po wsi, a Ty zauważyłeś tłum starców, kobiet i dzieci oraz nielicznych mężczyzn, którzy uciekali w stronę lasu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Czyli same rosno bez mikstur? I zanim urodze to jak się dowiem czy to gobas, czy gobaska? ‐ zadawała kolejne pytania zaciekawiona macierzyństwem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No, tak to działa.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Nie dać im uciec!
Wskazał na tłum wrzeszcząc i do goblinów, i do golema. Samemu także udał się w pościg.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Golem został niestety w tyle; twarda sztuka, ale niezbyt szybka. Większość Goblinów rzuciła się w pogoń. Dwóch łuczników zmniejszyło grupę o dwoje starców wlekących się na końcu. Pozostałe goniły resztę. Cóż, taka reklama na pewno wzbudzi w ludziach strach, ale lepiej nie dać nikomu uciec, bo ktoś inny może się Wami zainteresować, najpewniej ktoś silniejszy i lepiej uzbrojony.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Właśnie dlatego ich ścigał, oraz to właśnie dlatego gdy znalazł się na tyle blisko by być pewnym swojej celności, cisnął włócznią w plecy jednego z uciekających.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kolejny starzec padł martwy, a grupka uciekinierów składała się już tylko z kobiet i dzieci.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Biegł za nimi dalej, teraz trzymając w rękach ząbkowany nóż. Nie miał zamiaru okazać żadnej litości.
//Daleko ode mnie są?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jakieś dwadzieścia metrów.//
Jako Goblin byłeś mocny w gębie i szybki w nogach, więc skutecznie zmniejszałeś dystans, zwłaszcza, że nie byłeś objuczony dodatkową bronią. Pozostałe Gobliny dzielnie dotrzymywały Cię tępa. Wątpliwym jest, że ludziom uda się schronić w lesie lub gdziekolwiek.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Biegł dalej z zamiarem mordu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ To co z tą smołą? I nie odpowiedziałeś na drugie pytonie, szamano. Jak się sprafdza przed wyjściem czy to gobas czy gobaska?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sanskryt:
‐ Smoła zaraz będzie. I kobiet się spytoj, bo ja się czymś takim nie zajmuję.
Michał:
W końcu dobiegłeś do młodej dziewczyny na tyle blisko, by się na nią rzucić.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Tak też zrobił, rzucił się jej na plecy. Jego planem było poderżnięcie jej gardła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Padliście obje na ziemię i szamotaliście dłuższą chwilę. Ostatecznie wraz z krwią z przeciętej szyi uleciało z niej życie i wola walki. Ale przez mocowanie się z nią reszta zdołała się oddalić.