Fregata "Żywcem"

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Dużo tu wszystkiego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Musi starczyć, załogę mamy sporą i też wypływamy na długo.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Aha, rozumiem.
Pomyślał, że jego pan będzie zadowolony, że w takim miejscu nie będzie się plątał pod nogami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No w sumie, to on miał tutaj pracowąc.
‐Pisać umiesz?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Oj… zapomniałem. Nie umiem. ‐ Zmrużył oczy, oczekiwał chyba ciosu i oskarżenia o kłamstwo. Spuścił ze wstydem głowę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Westchnął.
‐Nie szkodzi. Jest to pewna przeszkoda, ale myślę, że nauczyciel pokładowy szybko ją wyeliminuje.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zadrżał. Wolał od razu wiedzieć, jak będzie karany, ta cała sytuacja wydawała mu się całkiem podejrzana. Czuł się niepewnie, a nie chciał się za bardzo przyzwyczajać do dobrego traktowania. Bał się, cholernie bał się nie wiedzieć, co go może czekać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zauważył, to pewne.
‐Coś ci jest?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Bardzo chciał zaprzeczyć, ale nic z tego nie wyszło.
‐ Przyzwyczaiłem się, że szybko się dowiaduję, jak mocno biją za błędy. Gdy nie jestem tego pewny, denerwuję się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Obowiązuje cię taki sam regulamin, jak resztę załogi. Nie zabijaj swoich, słuchaj się kapitana, nie kradnij, nie zdradzaj i tak dalej. To, że czegoś nie umiesz nie oznacza, że jest to błąd. Zwłaszcza, że można go wyeliminować.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zatkało go na dłuższą chwilę, nie spodziewał się takiej odpowiedzi.
‐ Musi być pan naprawdę dobrym człowiekiem. Takich jak ja się traktuje o wiele gorzej.
Znów spuścił głowę, za pasmem włosów ukrywając spływającą łzę. Nie do końca wierzył w swoje słowa, przeczuwał, że rzeczywistość jak zawsze sprowadzi go do parteru.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zauważył to.
‐Hej, ale chyba nie płaczesz, prawda? Cholera, jak oni musieli cię traktować…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ A jak mają traktować słabego podrostka sprzedawanego raz po raz?
Zebrał się w sobie i uspokoił. Przyszedł służyć, a nie płakać. Wyprostował się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak człowieka, którym nadal jesteś.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Jeśli pan jest człowiekiem, to chyba pierwszym, jakiego spotkałem. ‐ Uśmiechnął się fałszywie. ‐ Czym mam się teraz zająć?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Chcesz poznać załogę?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ I tak będę musiał ich poznać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Najlepiej przy kolacji, albo przed nią.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ No to chyba przed.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Najpierw przedstawię ci kwatermistrza i werbownika. Pewnie jak zawsze grają w kości.
Ruszył na górę.
‐Kucharzowi dajmy trochę czasu, dobrze?