Gród Maleryks

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwa razy tej zgrai hołoty powtarzać nie musiałeś, w związku z czym rzucili się na nich. Kobietę schwytali właściwie od razu, nie miała jak się obronić, lecz gdy krzywe miecze i włócznie oraz ząbkowane noże dobrały się do ciała mężczyzny, zdołał on konkretnie połamać, lecz nie zabić, kilka Twoich Goblinów, wymierzając im solidne ciosy pięści i kopniaki.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ścierwa…
Rzekł wku*wiony pod nosem zdejmując partet z pleców i szykując się do bitki.
‐Uwierzyłeś goblinowi spotkanemu w lesie? Aż tak cię poje**ło?
Zadrwił z przeciwnika starając się podpalić grot partetu magią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//On już jest martwy, tę akcję odwalił, nim dobrały się do niego miecze, włócznie i noże, ale jeśli chcesz bić się z trupem to proszę bardzo, przynajmniej powinieneś wygrać :V//

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kobiety, zająć się rannymi. Ktoś inny niech przeszuka trupa.
Rzekł chłodno zakładając broń z powrotem na plecy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kobiety odprowadziły rannych i zaraz zajmą się ich ranami, co w Waszym przypadku oznacza jakieś ziółka i zalanie rany oraz gardła biedaka wódką. Zaś przeszukanie nic nie dało, chyba że chcesz jego ubrania.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ubrania trupa na szmaty, a zwłoki położyć w rowie saletrowym przy Martwej górze razem z wcześniejszymi trupami.
Rzekł beznamiętnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gobliny niezbyt chętnie zabrały się do roboty, bo jak zwykle to szefo gada, a on tachają trupy. No, ale polecenie wykonały.

[Kubeł1001]

bulorwas

Podszedł do magazyniera.
‐Jak stan żywności?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niewiele się zmieniło i nadal był schlany w trzy dupy, także prędzej oswoisz Trolla niż z nim teraz pogadasz.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Od dzisiaj kuwa wywozisz gnój. Znajdziemy kogoś innego na twoje miejsce!
Krzyknął. Wyszedł wkuwiony z magazynu i wrócił do domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się to bez problemu, choć Twoje myśli zaprzątało znalezienie kogoś, kto potrafi liczyć, czytać i pisać na miejsce magazyniera‐pijusa.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Może moja żona?
Zażartował sobie. Będzie trzeba komuś kurs zrobić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile ktoś wykaże takie chęci, Gobliny były same z siebie dość oporne na postęp lub jakiekolwiek inne nowinki cywilizacyjne i raczej wolały swój analfabetyzm.
‐ Co znowu? ‐ spytała, gdy tylko wróciłeś do domu. ‐ Gdzie żeś się szwendał tyle czasu? Obiad już wystygnął.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Załatwiłem nam miecz warty tyle co pół tego miejsca i jednego niewolnika, kochanie. Może trochę więcej radości czy coś?
Zapytał siadając do stołu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Przecież wiesz, że nie lubię tych Twoich eskapada, zwłaszcza samotnych. Martwię się wtedy o Ciebie. ‐ powiedziała i usiadła naprzeciwko, zaś na samym stole czekał już obiad, zimny, jak mówiła żonka.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jestem tu najsilniejszy i poza tobą najmądrzejszy. Jeśli nie będę tego pokazywać, zdetronizują mnie.
Odpowiedział prosto zaczynając jedzenie.
‐Twoje obiady nawet zimne, są przepyszne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała z zadowoleniem głową i również zaczęła jeść. Po chwili oboje skończyliście, a ona wzięła naczynia, aby je zmyć i schować.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wiesz, że nauczyłem się magii?
Pochwalił się lubej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Och, naprawdę? ‐ spytała. ‐ Jakiej? Magii Wody, żeby zmywać naczynia? Magii Przypraw, żeby pomóc mi w kuchni? Magii Ognia, żeby rozpalać w kominku szybciej, niż tymi krzemieniami?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ognia.
Odrzekł krótko.