Posiadłość Von Orren'ów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kamień jak to kamień, nie miał zbytnio gdzie się udać pod Twoją nieobecność, więc wiernie czekał tam, gdzie go zostawiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał się użyć pierścienia na nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nic się nie dzieje, ale może jakieś konkretne polecenia, jak zniszczenie go, uniesienie czy coś w tym guście, mogłyby pomóc i coś zdziałać?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak na razie, to tylko niszczy, więc spróbował go poruszyć w bok. Jeżeli wynik to porażka, no to spróbował go zniszczyć.
Nie no, żart. W obu przypadkach jako drugie próbował zniszczyć kamień.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Samo niszczenie dawało niewiele, a właściwie to nic, ale skupienie się na poruszaniu kamieniem sprawiło, że udało Ci się go nieco przesunąć, a więc jeśli całą swą uwagę poświęcisz tej czynności to może zrobisz coś więcej…?

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc i to spróbował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Początkowo szło oczywiście niemrawo, ale po kilku minutach ćwiczeń byłeś w stanie manewrować głazem wielkości pocisku do katapulty z taką łatwością, jakbyś miał do czynienia z piórkiem. A to wszystko za pomocą samej siły umysłu! No i pierścienia‐artefaktu, rzecz jasna.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Bardzo przydatne, to trzeba powiedzieć. Pomoże w odbudowie szkód. No właśnie, czy na tym się kończyła dzisiejsza lekcja? Spróbował jeszcze sprawdzić, jak wysoko może unieść kamień, a następnie go puścił sprawdzając, czy może złapać ruchomy obiekt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Im wyżej, tym więcej pierścień tracił mocy, a że dziś już go sobie poużywałeś, to było to ledwie osiem metrów. Energii starczyło Ci jeszcze na pochwycenie głazu w locie i bezpieczne ustawienie go na ziemi, później zaś jego zasoby wyczerpały się, a więc na dziś koniec zabaw z artefaktem, choć i tak cały ten dzień chyli się ku końcowi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej czegoś więcej się dowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawsze to jeden mały krok do celu, owszem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz pora wrócić do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I to również Ci się udało, swą komnatę zastałeś w niezmienionym stanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Miło. Na dzisiaj raczej to koniec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A i owszem, bo wieczór i noc minęły Ci jedynie na spokojnym śnie, obudziłeś się dopiero rankiem następnego dnia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jeżeli nic się nie zmieniło, to zaczął od otrząśnięcia się i przygotowania do reszty dnia. Jeszcze nie wracał do skórzanego pancerza, więc wiadome jest, że pozostaje w starym… masło maślane, ale żeby nie było niejasności. Teraz tylko zobaczyć, gdzie tutaj dają śniadania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Warto iść za nosem, który dość szybko rozbudził się i podłapał w powietrzu apetyczną woń smażonego jajka i mięska oraz trunków wszelkiej maści.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, byleby zaprowadził do odpowiedniej mu lokalizacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdecydowanie, od teraz musisz za każdym razem iść za nosem w wypadku wątpliwości, bowiem trafiłeś na stołówkę, gdzie pożywiała się służba, strażnicy, szlachcic ze świtą, Rivert i najemnicy, a więc wszyscy mieszkańcy posiadłości, którzy zasiedli przy wielu osobnych stołach, gdzie gościły różne polewki, warzywa, owoce, grzyby, chleb, ale przede wszystkim smażona jajecznica z wielką ilością boczku, która była w centrum zainteresowania jedzących.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Mógł się dosiąść do Riverta i spółki? Czy może grzeczniej byłoby zabrać trochę jedzenia? Tak właściwie, to nigdy nie jadł w posiadłości, a najbardziej dostojny posiłek zjadł podczas swoich osiemnastych urodzin u Zielarza.