Posiadłość Von Orren'ów

[Kubeł1001]

Vader0PL

Bardzo przydatne, to trzeba powiedzieć. Pomoże w odbudowie szkód. No właśnie, czy na tym się kończyła dzisiejsza lekcja? Spróbował jeszcze sprawdzić, jak wysoko może unieść kamień, a następnie go puścił sprawdzając, czy może złapać ruchomy obiekt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Im wyżej, tym więcej pierścień tracił mocy, a że dziś już go sobie poużywałeś, to było to ledwie osiem metrów. Energii starczyło Ci jeszcze na pochwycenie głazu w locie i bezpieczne ustawienie go na ziemi, później zaś jego zasoby wyczerpały się, a więc na dziś koniec zabaw z artefaktem, choć i tak cały ten dzień chyli się ku końcowi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej czegoś więcej się dowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawsze to jeden mały krok do celu, owszem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz pora wrócić do siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I to również Ci się udało, swą komnatę zastałeś w niezmienionym stanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Miło. Na dzisiaj raczej to koniec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A i owszem, bo wieczór i noc minęły Ci jedynie na spokojnym śnie, obudziłeś się dopiero rankiem następnego dnia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jeżeli nic się nie zmieniło, to zaczął od otrząśnięcia się i przygotowania do reszty dnia. Jeszcze nie wracał do skórzanego pancerza, więc wiadome jest, że pozostaje w starym… masło maślane, ale żeby nie było niejasności. Teraz tylko zobaczyć, gdzie tutaj dają śniadania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Warto iść za nosem, który dość szybko rozbudził się i podłapał w powietrzu apetyczną woń smażonego jajka i mięska oraz trunków wszelkiej maści.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, byleby zaprowadził do odpowiedniej mu lokalizacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdecydowanie, od teraz musisz za każdym razem iść za nosem w wypadku wątpliwości, bowiem trafiłeś na stołówkę, gdzie pożywiała się służba, strażnicy, szlachcic ze świtą, Rivert i najemnicy, a więc wszyscy mieszkańcy posiadłości, którzy zasiedli przy wielu osobnych stołach, gdzie gościły różne polewki, warzywa, owoce, grzyby, chleb, ale przede wszystkim smażona jajecznica z wielką ilością boczku, która była w centrum zainteresowania jedzących.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Mógł się dosiąść do Riverta i spółki? Czy może grzeczniej byłoby zabrać trochę jedzenia? Tak właściwie, to nigdy nie jadł w posiadłości, a najbardziej dostojny posiłek zjadł podczas swoich osiemnastych urodzin u Zielarza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ach… Piękne, piękne czasy, które już nie wrócą… Pomyślałbyś wtedy, że będziesz najemnikiem i skrytobójcą takiego formatu oraz uzurpatorem na tron czarnego Słońca?
Tak, zdecydowanie lepiej byłoby przysiąść się do nich już z jedzeniem, żeby nie odchodzić w tym celu od stołu, przy którym miejsc nie brakuje.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nigdy w życiu, ale po to się żyje, by sięgać po więcej. I tak miał wielkie szczęście, że nie był wieśniakiem, lecz… no właśnie, kim? Odludkiem? Pomocnikiem Zielarza? Chłopcem na posyłki? Myśliwym? A może… nikim?
Zbliżył się do zdołu, z którego chętnie przygarnął na talerz małą porcję jedzenia, a później dołączył do znajomych.
‐I jak tam dzionek mija?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie to gdyby nie bycie chłopcem na posyłki najpewniej nigdy byś tu nie trafił, a przynajmniej nigdy nie dowiedziałbyś się tak wiele o swoim ojcu…
Najemnicy przy stole odpowiedzieli w różny sposób, ale na ogół wyszło to samo, czyli że jakoś leci.
‐ Kiedy kuwa idziem się napidalać? ‐ zapytał Ork, który jako jedyny oderwał się na dłużej od talerza, żeby zacząć rozmowę z Tobą. ‐ Pieolca idzie tu dostać, tak tu kuwa spokojnie jest.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Już niedługo, w chwili otrzymania odpowiedniego wsparcia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A my co, ku*wa, że wsparcia potrzebujemy? Tak ciężko obciąć łeb jemu i jego przydupasom, hę?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Lepiej skorzystać. I nie chodzi tu tylko o przejęcie władzy, ale również o otworzenie sobie drogi do rozwoju organizacji. W końcu, Gilgasz i Nowe Gilgasz to w miarę podobne miejsca, a nie chcemy, by chętni do dołączenia do nas weszli do miasta, w którym nas nie ma, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skutecznie zatrzymałeś jakiekolwiek inne pytania z jego strony, głównie dlatego, że nie miał pojęcia, o czym do niego gadasz. Reszta również nie miała pytań i po skończeniu posiłku zaczęła się powoli rozchodzić.