Ruiny domostwa niedaleko Gilgasz
-
Vader0PLDyniogłowy, koszmar nocny, zszedł z konia i zabrał worek z jego grzbietu. Choć Upiór nie opuszczał okolic Gilgasz, to tym razem zaryzykował i ruszył aż pod Argent, gdzie też złapał jednego cywila i uciekł niezauważony do swej siedziby. Nieszczęśnika czekały prawdziwe tortury, jednakże jak na razie mógł się cieszyć życiem. Został przywiązany do jednego ze słupów utrzymujących budynek, dzięki któremu nie zawala się do piwnicy. Same wejścia do piwnicy były dwa: Jedno ukryte pod belkami w domie dla Upiora, a drugie dla konia, prowadzące tunelem przez prawie sto metrów na zachód. Zręczny jeździec z pewnością mógłby galopować tym tunelem i z pełną prędkością wyskoczyć na powierzchnię. W szczególności, że wejście do unelu byłe ukryte jedynie kamieniami, gałęziami, liśćmi, mchem i pnączami. Na Zimę Dyniarz nie opuszczał swej kryjówki, przez co mogła ona spokojnie zostać zasypana śniegiem. W ukrywaniu się pomagał fakt opętanego konia, który nie musiał jeść i nie zostawał za sobą śladów. Jakby biegł po cieńkiej warstwie mgły…
-
-
Vader0PL
Ruiny starego domostwa zapełniły się krzykiem przerażonego człowieka. Nie uszło uwadze Upiorowi, że próbował się uswobodzić z więzów i popędzić tunelem na wolność, choć pewnie wiedział, że mało mu to da w walce z Dyniarzem. W szczególności, gdy nadal towarzyszył mu opętany koń. Dyniogłowy postanowił uciszyć jeńca, ściągając swoją głowę dynii i umieszczając ją przed jeńcem na taką odległość, że widziałby ją dokładnie, ale nie byłby w stanie jej kopnąć. Wydawać się miało śmiertelnikowi, że dynia do niego mrugnęła.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
