Ruiny domostwa niedaleko Gilgasz

[Kubeł1001]

Vader0PL

Marionetka Upiora w końcu się obudziła. Jej oczy zawierały przerażającą nicość, która jasno świadczyła o tym, że mózg śmiertelnika przegrał. Bezgłowy Upiór rozwiązał go, rozkazując mu wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo chęci i całej woli, jakie zaprzągł w wykonanie polecenia, nie zrobił tego. Przejąłeś kontrolę nad jego umysłem, ale nie nad ciałem, a przez to musiałeś czekać, aż wróci mu krążenie, żeby mógł wstać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ciało sługusa pozostało w miejscu, jego ciało nadal było za słabe, by po takich torturach normalnie funkcjonować. Upiór więc zabrał się za czyszczenie swojej broni, by ta przynosiła śmierć bez zabrudzeń

[Kubeł1001]

Kuba1001

Akurat gdy skończyłeś i wszystko już lśniło, człowiek niepewnie dźwignął się na chwiejne nogi. To, że na nich ustał, można uznać za spory sukces.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W końcu, gdy Dyniarz wyczyścił swoje narzędzia zagłady, to śmiertelnik powstał. Jednakże nadal był za słaby, by spełnić swoje zadanie. Rozkazał więc mu się jeszcze położyć, by zregenerował swoje siły. I tak zginie, ale lepiej, żeby wykonał swoje zadanie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kolejna godzina w plecy, ale teraz chociaż nadaje się do czegokolwiek, więc może ruszać, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kolejna godzina wypełniła Upiora nudą, ale w końcu śmiertelny niewolnik mógł już coś robić. Teraz wystarczyło sprawdzić, czy Dyniarz może widzieć jego oczyma i mówić jego ustami

[Kubeł1001]

Kuba1001

No nie, Magia Szaleństwa na to nie pozwalała, ale jednak mogłeś wydać mu jakiekolwiek pozwolenie i być pewnym, że prędzej zginie, niż się zawaha lub go nie wykona.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Dyniarz wiedząc, że jego Magia nie pozwoli mu na taki zabieg rozkazał niewolnikowi czekać tutaj, a samemu ruszył na poszukiwanie jakiegoś ostrego narzędzia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tych właściwie było pod dostatkiem, lecz jakie były jego preferencje? Jakie zadanie miało spełniać ów narzędzie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Celem zarówno narzędzia, jak i marionetki było ostrzeżenie. Groźba ich przyszłej zagłady, która mogła zjawić się w każdej chwili. Choć Paladyna to nie zabije, to już na tyle może zmniejszyć liczbę strażników o jeden

[Kubeł1001]

Kuba1001

I z taką właśnie misją ruszył, gotów wypełnić zadanie lub zginąć podczas tej próby.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niewolnik ruszył, pozostawiając Upiora samego sobie. Choć jakoś to pomoże w ataku na Gilgasz, to przydałby się większy oddział takich to marionetek

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdobycie ich nie jest trudne, wystarczy tylko opuścić swoje legowisko i dobrać się do jakiejś grupki nieuzbrojonych osób i po sprawie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zdobycie oddziału marionetek jest prostrze, niż się wydaje. Wystarczyło napaść na jedną z wiosek. Tak więc Upiór odczekał godzinę i przygotował siebie i swojego wierzchowca. Razem opuścili Ruiny tunelem

[Kubeł1001]

Kuba1001

I wydostaliście się na zewnątrz, niestety w blasku słońca, co czyni misję nieco trudniejszą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W chwili, gdy Upiór opuścił Ruiny, przez liście drzew na jego ciało spadły promienie słońca. Choć dzień zwiastował, że ludzie nie śpią, to i tak Dyniarz nie zamierzał odpuścić w swojej misji. Ruszył lasem do najbliższej z wiosek ludzkich

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zaszedłeś daleko, gdyż okazja nadarzyła Ci się przed wioskami, a nawet dwie okazje: Wóz z dwójką ludzi oraz kolejnym, jadącym z przodu na osobnym koniu, oraz obóz kolejnych podróżnych, których było około kilkunastu, zlokalizowany jakieś dwadzieścia metrów za wozem, nieopodal gościńca.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W trakcie swej drogi Upiór zauważył dwie okazje do zbiorów marionetek. W jednej sytuacji zyskałby trójkę marionetek, jednakże tuż za nimi był inny wóz, z kilkunastoma śmiertelnikami. Dyniarz nie zamierzał marnować okazji i pognał konia do galopu, by ten wyskoczył na drogę przed pierwszych. Wtedy też zdjął swoją piekielną dyniową głowę i cisnął nią w zwierzę, by te zostało pokryte ogniem i odmówiło posłuszeństwa. Nie tracąc okazji ani czasu ruszył pędem dalej, by poważnie zranić resztę koni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po tym, gdy koń stanął w płomieniach, Ty spostrzegłeś, że tamci w obozie nie mają swoich, więc zapewne wędrowali pieszo. Ale drugiego konia, jadącego obok wozu, już zraniłeś.