Morze Wydm

[Kubeł1001]

maxis92

Odkopuje się z piasku i wstaje po śnie. Uważnie się rozgląda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak okiem sięgnąć: Piasek. Czyli nic się nie zmieniło.

[Kubeł1001]

maxis92

Kuba1001 pisze:Jak okiem sięgnąć: Piasek. Czyli nic się nie zmieniło.

No dobra. Przeżyłem wieczór. Jest spokojnie można ruszać. Idę w kierunku wschodnim.
(Jakie lokacje są najbliżej?)

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie cytuj posta nad sobą. Nie. Po prostu nie rób tego.//
I ruszyłeś na wschód.
//Ur, Minteled, Góra Mroku i Plugawe Ziemie.//

[Kubeł1001]

maxis92

Ok ok.
Ruszam szybkim krokiem w stronę Ur. Przy tym pogwizduje pod nosem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Problem jest taki, że nie wiesz gdzie dokładnie się owe Ur znajduje.

[Kubeł1001]

maxis92

Dlatego idę wciąż na wschód licząc że wkoncu dojdę do jakiegoś miasta, osady.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety nie, zamiast tego tylko piasek i piasek.

[Kubeł1001]

maxis92

Stwierdza że może na północy coś znajdę i zmieniam kierunek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A tam niespodzianka: Piasek!

[Kubeł1001]

maxis92

Ciągle idę w tym samym kierunku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zapieprzanie na pałę to serio słaby pomysł.//

[Kubeł1001]

maxis92

//brak mapy to też Spoko sprawa//

[Kubeł1001]

maxis92

//po grubszym grzebaniu odkopalem mapę//
Ruszam na południe, wiedząc że w tamtych okolicach znajdują się lesiste tereny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i idziesz, godziny mijają, słońce praży, ale wydaje Ci się, że widzisz jakąś plamkę zieleni. Ale by do niej trafić, musisz zboczyć na wschód ze swego obecnego kierunku.

[Kubeł1001]

maxis92

Więc zbaczam na wschód . Przy czym pociągam łyka wody z bukłaka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak wiele godzin wędrówki sprawiło, że powinieneś wypić zdecydowanie więcej niż łyk, aby ugasić pragnienie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Wraz ze swą solidną obstawą, oraz dzięki równie solidniej mapie, zdołałeś wkroczyć bez jakichkolwiek problemów na te tereny Morza Wydm, które oznaczone były na niej jako należące do Pustynnych Kłów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz również poświęcił więcej uwagi na obserwowanie otoczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż, jak okiem sięgnąć pustynia… Chociaż nie, nie do końca: Od czasu do czasu teren urozmaicały jakieś kości, czaszki lub całe szkielety, wybielone przez lejące się z nieba słońce i żar oraz oskubane z mięsa przez padlinożerców… Poza tym kilkanaście metrów przed Tobą stał sporych rozmiarów głaz, jeden z punktów orientacyjnych zaznaczonych na mapie, a niecałe dwa kilometry dalej, na granicy horyzontu, widziałeś jedną z oaz oraz zarysy otaczających ją zabudowań.