Tajemnicza wyspa

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pomysł miałeś dobry, ale nie zgrałeś go z toporem, bo żadnej fali uderzeniowej nie było, jedynie wbił się on w ziemię do połowy trzonka, z racji siły, jaką w to włożyłeś, i sypkiego podłoża. Za to marynarze wydatnie zmniejszyli dzielący ich od Ciebie dystans.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pierwszych trzech już do Ciebie podbiegło, z czego jeden wykonał pchnięcie oburącz w okolice Twojej szyi, drugi zrobił podobnie, ale celując w kark, a trzeci wzniósł miecz w górę i spuścił go na Twoją głowę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten próbujący pchnąć w porę zatrzymał ostrze swojej broni i cofnął się, ale ostatni nie mógł tego zrobić, zwyczajnie nie zdążył, toteż ostrze jego miecza rozłupało czaszkę marynarza, posyłając wszędzie wokół resztki mózgu, kości i krwawą posokę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przewróciłeś go po kilku krokach, więcej nie mogłeś zrobić, ale w tym czasie trzeci rzucił się an Twoje tyły z uniesionym mieczem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyrąbanie z główki nie było konieczne, bez problemów go zmiażdżyłeś, ale pozostaje reszta załogi, która właśnie szykuje się do ataku.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co on pieoli? ‐ spytał jeden ze zdziwionych marynarzy.
‐ Nas, jeśli stąd nie spieolimy. Szybko! ‐ odparł inny i grupa rozpierzchła się w trzy różne strony: Na własny statek, na okręt Mutagenistów i do dżungli.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chyba wygrywamy. ‐ odparł ananas, gdy znów wkroczyłeś na deski pokładu znienawidzonej jednostki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwóch wciąż gnieździło się na głównym pokładzie, pozostali musieli być pod nim. Ananas gotowy do lotu, podobnie jak katapulta ‐ do strzału.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Doskonale wiedząc, jak rozprawiłeś się z ich kompanami kilka chwil temu na plaży, oraz zdając sobie sprawę, że jesteś zdrowo pie**olnięty, o dziwo poddali się, odrzucając broń i wznosząc ręce ku górze.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tamci również wyszli z podniesionymi rękoma, uprzednio pozbywając się broni.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐