Tajemnicza wyspa

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przewróciłeś go po kilku krokach, więcej nie mogłeś zrobić, ale w tym czasie trzeci rzucił się an Twoje tyły z uniesionym mieczem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyrąbanie z główki nie było konieczne, bez problemów go zmiażdżyłeś, ale pozostaje reszta załogi, która właśnie szykuje się do ataku.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co on pieoli? ‐ spytał jeden ze zdziwionych marynarzy.
‐ Nas, jeśli stąd nie spieolimy. Szybko! ‐ odparł inny i grupa rozpierzchła się w trzy różne strony: Na własny statek, na okręt Mutagenistów i do dżungli.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chyba wygrywamy. ‐ odparł ananas, gdy znów wkroczyłeś na deski pokładu znienawidzonej jednostki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwóch wciąż gnieździło się na głównym pokładzie, pozostali musieli być pod nim. Ananas gotowy do lotu, podobnie jak katapulta ‐ do strzału.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Doskonale wiedząc, jak rozprawiłeś się z ich kompanami kilka chwil temu na plaży, oraz zdając sobie sprawę, że jesteś zdrowo pie**olnięty, o dziwo poddali się, odrzucając broń i wznosząc ręce ku górze.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tamci również wyszli z podniesionymi rękoma, uprzednio pozbywając się broni.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Marynarzami z Gildii Kupców. ‐ odparł od razu jeden bez większego zastanowienia, chcąc uratować swoją skórę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O co z naszymi kompanami z naszego statku? ‐ spytał ten sam marynarz, wskazując na ową jednostkę. ‐ Tak po prostu ich tu zostawimy?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jaka klątwa? ‐ spytał ponownie zbity z tropu marynarz.
‐ Nawet jeśli, to sami nie ruszymy tego bydlaka. ‐ dodał drugi, zataczając dłonią szeroki okrąg wokół statku. ‐ A nawet jeśli jakimś cudem się uda, to zginiemy z głodu i pragnienia po drodze, bo na naszym statku były zapasy, a tu raczej nic nie będzie.