Miasto Battlehammer

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wrócił więc do karczmy na spotkanie z biznes‐ziomkiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zastałeś go tam, gdzie wcześniej, sączącego piwo oraz objadającego się jakimś udźcem pokaźnych rozmiarów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Smacznego mordo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i odpowiedział coś, acz nie usłyszałeś, bo nie miał zamiaru rozdzielać jedzenia i mówienia na dwie osobne czynności.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zamówił również mały obiad, zapłacił i dosiadł się do niego.
‐W planach nic się nie zmieniło?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zaprzeczył ruchem głowy, a Ty otrzymałeś swój posiłek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐I fajnie. Chociaż warto się pospieszyć, gdyż Skaveni zrobili się agresywniejsi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na te słowa bardziej zainteresował się Tobą niż swoim żarciem, tak więc wbił w Ciebie spojrzenie i czekał aż rozwiniesz jakoś temat.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kopią tunele pod miastem, a nawet mieli przy sobie Sk*rwola. Wysokie prawdopodobieństwo, że chcą zrobić grubszą akcję.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Spodziewałbyś się? Coś się u nich musiało zadziać, przecież Skaveni zawsze byli tacy tępi, że napi**dalali się między sobą, a nie z kimś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niepokojące, to fakt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A najgorzej, że jak tego ścierwa się namnoży, to nie dadzą nam zdobyć artefaktu, bo wszędzie ich pełno będzie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐I to jest realny problem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale pie**olę, nie powstrzymają nas jakieś Skaveny, nie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie ma o tym nawet mowy, więc liczę, że przeprowadzimy jakąś zorganizowaną akcję, która cofnie ich pod ścianę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oni, nie my. Niech się Imperator za nimi ugania, my mamy misję do wykonania… Dobra, ile masz ze sobą złota? Jak dobrze pójdzie to dziś zacznę szykować wyprawę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W pamięci zaczął robić szybkie rachunki, a następnie położył na stole zarobione dzisiaj pieniądze i swoją sakiewkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyszła z tego zawrotna sumka, wynosząca prawie dziewięćset sztuk złota. Szarak zagwizdał przeciągle z podziwem.
‐ No, no, tego bym się nie spodziewał. Bierz tyle, ile potrzeba Ci, żeby wyżyć przez te kilka dni i zaopatrzyć się w broń i resztę ekwipunku, a mi daj resztę, od razu pójdę załatwiać wszystko co potrzebne.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spojrzał na niego, by zapamiętać na zawsze tę twarz. Nie odwrócił oczu, nawet jeżeli ten spojrzał. Następnie zabrał 150 złota, a to wcześniejsze powinno sugerować liczenie w pamięci i obliczanie kosztów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szarak pokiwał głową, uścisnął Ci jeszcze raz prawicę i opuścił karczmę ze złotem, które mu powierzyłeś.