Miasto Argent

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zero:
Do gabinetu weszli dwaj strażnicy i powlekli Cię w dół wrzucając do lochów.
Bilo:
//Czekam.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Czy mógłbym cię prosić o ośmiu nowych żołnierzy ? Najlepiej kuszników lub łuczników bo sami halabardnicy nie dają radę w boju .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Otrzymasz znaczniejsze posiłki. Mam dla Ciebie nową misję.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Tak ?‐ spytał podnosząc brew, znaczne posiłki . Nie tego potrzebował ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W okolicznych ziemiach podobno żyje jakiś samozwańczy Nekromanta. Wybił już ludność trzech wsi. Masz się nim zająć.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Kiwnął głową .

‐ Jakieś poszlaki, świadkowie ? Ktoś przeżył jego atak lub go śledził ?

[Kubeł1001]

Zeromus

Jak śmią … Ale trzeba się poświęcić, żeby rozpocząć tą grę … Na szczęście wszystko zostawiłem przy koniu w skrzyni, którą tylko członkowie rodu mogą otworzyć … przynajmniej mam też pewność, że nie zdobyli rodzinnych sekretów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo;
‐ W tej robocie na ogół wywiad leży i robi pod siebie, więc idziesz niemal na ślepo.
Zero:
W rozmyślaniach nikt Ci nie przeszkadzał.

[Kubeł1001]

Zeromus

Czekał dalej
Może to nie standardy, do jakich przywykłem, ale i tak jeszcze mi za to zapłacą … Ale wszystko w swoim czasie

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Niezbyt wesoło, niech więc będzie . Postaram się zrobić co w mojej mocy .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
‐ Nie zawiedź.
Zero:
Przez drzwi wszedł strażnik. Rzucił Ci butelkę wody i kawałek chleba, po czym wyszedł.

[Kubeł1001]

Zeromus

Nie jest to posiłek dla osoby z moją rangą, ale niewiem, ile to może potrwać …
Zaczyna jeść

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było to zbyt smaczne, ale nadawało się do jedzenia.

[Kubeł1001]

Zeromus

Po skończeniu “posiłku” czeka

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nie zrobiłem tego od bardzo dawna .‐ stwierdził ‐. Czy mógłbym prosić o dokładniejsze dane, gdzie są te wioski ? Chciałbym zacząć od przeszukania ich .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
‐ Towarzyszyć Ci będzie jeden z naszych tropicieli. Wskaże Ci drogę. ‐ rzekł Pozbawiony Twarzy.
Zero:
Zjadłeś, a jedynym dźwiękiem przerywającym ciszę było stukanie butów strażników chodzących po korytarzu.

[Kubeł1001]

Zeromus

Nie ważne, ile każą mi teraz czekać … Zawsze to będzie o krok bliżej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozmyślania nadal pozostają samotne.

[Kubeł1001]

Zeromus

oczekiwania się dłużą a nie ma tu miejsca do odpoczęcia …
Oczekuje dalej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oczekujesz. Choć lepszym pomysłem byłaby drzemka.