Albion

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ich jednostka nie była zbyt wielka, a powolny ruch pozwolił mu się przyjrzeć nabrzeżu ‐ obserwował je z zainteresowaniem licząc na wypatrzenie czegokolwiek przez gęstą mgłę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak w ogóle to te Twoje Mutanty to takie tępe kupy mięcha czy mają jakąś tam inteligencję, zdolność mowy i tak dalej?//
Mgła była tak gęsta, że można ją było kroić ostrzem noża, więc nic poza niewyraźnymi konturami linii brzegowej niestety nie zobaczyłeś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Nie potrafią mówić, ale są całkiem sprytni.//

Podniósł się zatem szybko i ruszył wolnym krokiem na sam kraniec dzioba ‐ najdalsze miejsce gdzie mógł bezpiecznie zostać ‐ i posłał małego ognika wyczarowanego z pomocą swojej maski w kierunku wyspy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Choć mgła była gęsta, widziałeś jego łunę przez jakiś czas, dopóki nagle nie zgasnął jak zdmuchnięta świeczka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm…‐ westchnął z lekka wpatrując się w ognika który nagle zmarł, spojrzał po mutantach którzy wiosłowali ‐. Mocniej, chcę jeszcze dzisiaj znaleźć się w Logocie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mruknęli coś, co mogłeś uznać za potwierdzenie i poczułeś, że łódź minimalnie przyspieszyła. Minimalnie, bo ciężko byłoby im dokonać czegokolwiek więcej. Ty zaś na powrót ujrzałeś swego ognika, z tym że w zupełnie innym miejscu, niż zniknął.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zagwizadł delikatnie swymi zdrewniałymi ustami ‐ jego gwizd przypominał trzeszczenie pękającego drewna. Jednak liczył że przywoła małą istotę, nie chciał jej usuwać a z maską mogłaby mu przekazać trochę informacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic to nie dało, jednakże na otarcie ewentualnych łez są też inne wieści, mianowicie takie, że już tylko minuty dzielą Was od chwili, w której dziób Waszej łodzi wryje się w przybrzeżny piasek.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też wyczekiwał, cierpliwie wpatrując się w mgłę przed statkiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu łajbą nieco szarpnęło, a Ty z radością mogłeś stwierdzić, że udało Wam się dobić do brzegu. Jednakże nie oznacza to, że możesz już fetować zwycięstwo, jeszcze długa droga czeka i Ciebie, i Twych zmutowanych pachołków.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Na ziemię.‐ stwierdził do swojej obstawy, powoli podnosząc się i wyczekując aż opuszczą łódź, a kiedy już czuli grunt pod nogami, Mort zeskoczył pozbywając się starego ognika, i tworząc nowego ‐ oświetlając sobie okolicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okolica jak to plaża: Piasek obmywany regularnie przez fale, wyrzucone na brzeg kamienie, bursztyn, wodorosty, drobne żyjątka, drewno i tym podobne, czyli najzwyklejsza w świecie plaża.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też ruszył się dalej ‐ starając się zostać pomiędzy swoimi strażnikami, pamiętał stworzenia które zamieszkiwały Albion, a pozostawione samemu mogły tutaj rozwijać się na niesamowitą skalę, jego największym strachem były niedobitki Trolli, które przetrwały do czasów nawet wielkiej ucieczki. Kierował się w stronę Logoty ‐ chciał przeszukać stare biblioteki tego miasta ‐ licząc na odnalezienie poszlak w jego podróży ku siedmiu skarbom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Problemy zaczęły się znacznie wcześniej, już na plaży, gdzie spotkałeś pół tuzina wałęsających się Chuuli. Niby nic dziwnego, ale nagle wszystkie rzuciły się na Was z niewiadomych przyczyn, co jest naprawdę niespotykane, bo to w końcu dość spokojne stworzenia, mimo groźnego wyglądu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wyprostował swe ręce posyłając w ich stronę kilka potężniejszych wyładowań elektrycznych w postaci pocisku, poza tym posyłając połowę swojej straży aby pozamiatała to co zostanie po magicznych uderzeniach Wróżka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Faktycznie, nie było to wyzwanie, sam uporałeś się z pięcioma, a ostatniego załatwili Twoi gwardziści. Pytanie tylko dlaczego te stworzenia zaatakowały same z siebie i bez ostrzeżenia, choć nigdy tego nie robią?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy Chuule były dobrze podsmażone i leżały martwe na ziemi zbliżył się do nich aby poszukać jakichkolwiek cech które odróżniałyby je od tych które spotykał tu dawniej… jeśli ich cechy wyglądu niczego nie sugerowały powstał i rozejrzał się wokoło ‐ czy coś w okolicy nie wspomogło by tej agresji… może po prostu wylądował za blisko ich domu…

‐ Dziwne…‐ mruknął do siebie mierząc wzrokiem całą okolicę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okolica nic nie mówiła na temat tego incydentu, w przeciwieństwie do wyglądu zwierząt, z których ran wylewała się dziwna, czarna maź, niepodobna do niczego, co widziałeś do tej pory, a ciężko zaprzeczyć stwierdzeniu, że widziałeś wiele.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Huh…‐ mruknął do siebie Mort, sięgając po małą fiolkę do swojej torby, a z pomocą owej fiolki pobrał delikatnie owe trochej mazi. Poza tym niewiele mu pozostało do zrobienie ‐ odwrócił się na pięcie i ruszył nieco dalej od wybrzeża ‐ starając się odnaleźć jedną z wielu brukowanych dróg które wróżkowie zbudowali.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było to dość trudne i dość szybko odnalazłeś ową drogę. Co prawda nie była ona taka, jak ją zapamiętałeś, bo zarośnięta różnorakim zielskiem i miała gdzieniegdzie większe i mniejsze ubytki, to i tak nieźle, biorąc pod uwagę wszystko, co się tu stało oraz upływ czasu.