Heresh

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zero:
No i się bronisz, ale z tym oddzielaniem może być problem, bo zrobiłaś to już dawno, opuszczając mury, gdyż na dziedzińcu walczyli sami Nieumarli wszelkiej maści, żadnych Mrocznych Elfów.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wybacz, ale nie wiem kto to.‐ Powiedział otaczając swój hełm barierą światła, w razie gdyby ten próbował jakichś niecnych zagrywek. Następnie powoli ruszył w jego kierunku szykując się również do obrony.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zakręcił młynki swoją bronią, lecz nie ruszył się nawet o krok.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ładnie kręcisz tymi szabelkami, potrafisz też nimi walczyć?‐ Spytał czekając, aż ten zdenerwuje się odzywkami i zechce go zaatakować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W odpowiedzi jedynie się uśmiechnął. Najwidoczniej wkurzenie go nie będzie takie proste, jak zakładasz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Widzę to jedna z tych ostoi spokoju, której nigdy nie zmąci.‐ Powiedział, a następnie posłał w niego dwie zakrzywione fale światła, które miały zaatakować go od boku, a następnie jedną, którą posłał prosto w niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie trzy zderzyły się z czymś na kształt czarnej jak smoła kopuły, która zatrzymała wszystkie trzy pociski.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Intrygujące.‐ Powiedział, a następnie zaczął podchodzić bliżej, by móc zasięgiem uderzyć go kilka razy świetlnym młotem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie ciosy przyjęła owa kopuła, a po chwili zniknęła. W jej miejsce pojawiły się macki stworzone z Magii Mroku w liczbie czterech, z czego każda chwyciła Cię za osobną kończynę, a Baron podszedł, by zadać ostateczny cios.

[Kubeł1001]

FD_God

Postarał się czym prędzej roztoczyć ze swojego wnętrza barierę, która miałaby go uwolnić i odepchnąć wroga, a następnie wystrzelił dwa świetlne promienie ze swoich oczu prosto w swojego przeciwnika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zdołałeś usunąć trzy z czterech macek (została ta na prawej nodze) i odepchnąć wroga, lecz ten odbił oba promienia ostrzami swych jataganów, posyłając je wysoko w górę. Dość szybko wstał i teraz dla odmiany zaczął inkantację zaklęcia.

[Kubeł1001]

FD_God

Zdecydowanie nie mógł pozwolić mu dokończyć swych słów. Postarał się o usunięcie magią ostatniej macki, a następnie posłał w niego spory pocisk światła celując konkretniej w jego głowę. Następnie też ruszył na niego, by zadać mu cios młotem.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Szlag… Nie powinnam się tak oddalać ‐ Powiedziała szybko patrząc na otoczenie. Jednak szybko wraca do walki głównie atakując żołnierzy horyzontalnymi cięciami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
W ostatniej chwili przerwał formułkę i postawił przed sobą ścianę ognia, która uratowała mu życie. Wiedzą, że nie zdoła zatrzymać ciosu Twego młota, wykonał unik i odszedł o kilka kroków w tył. Później zakręcił każdym z jataganów młynka, a ich klingi zabłysły niebieskimi płomieniami.
Zero:
Dwóch utrupiłaś tek bez większych problemów. Niestety, gdy spróbowałaś wziąć się za dwóch innych nie poszło tak różowo, bowiem jeden skutecznie odpierał ataki Nieumarłych, a jego towarzyszy w porę odwrócił się do Ciebie, sparował cios tarczą i wykonał szeroki zamach bojową buławą na wysokości Twojej głowy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie powiem, język starożytnych przydałby się tu teraz.‐ Pomyślał sobie przyjmując teraz postawę defensywną, średnio wiedział czego może spodziewać się po takim ogniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróg zaśmiał się na widok Twojego zmieszania i machnął mieczami poziomo, mniej więcej na wysokości Twojej klatki piersiowej. Po chwili część płomieni oderwała się od kling i w postaci zakrzywionych pocisków ruszyły ku Tobie.

[Kubeł1001]

FD_God

O ile się dało to spróbował jakoś uniknąć tego pocisku, w innym przypadku postarał się o wykonanie przed sobą świetlnej tarczy, która miałaby ochronić przed tym pociskiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na unik nie miałeś szans, ale zdołałeś postawić świetlistą tarczę. Jednak, co dziwne, wystarczyła ona tylko na te dwa pociski, później bowiem padła. A tymczasem przeciwnik wystrzelił kolejne cztery takie.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wiesz, byłbyś oryginalny!‐ Powiedział, starając się stworzyć tak samo silną tarczę, a następnie wystrzelił kilka pocisków światła chcąc możliwie zniszczyć pociski nim one dolecą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tarcza dzielnie spełniła swoje zadanie, osłaniając Cię przed pierwszymi pociskami. Jednak następne nadleciały tak szybko, że nim zdążyłeś uformować pierwsze świetlne pociski, zostałeś nimi trafiony w brzuch i klatkę piersiową. Odrzuciły Cię kilka metrów dalej, a później, oceniając swe szkody, stwierdziłeś, że w miejscach trafień zieją spore wyżłobienia, lecz pociski nie przebiły pancerza. Dodatkowo sama rana i jej okolice były osmalone, we wnętrzu tej na brzuchu tlił się jeszcze nikły ogień.