Heresh

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obie grupy dość szybko złączyły się w jedno.
‐ Waham się. ‐ szepnął dowódca na tyle cicho, aby nie usłyszał go nikt poza Tobą. ‐ Teraz czy później?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zwrócił siętym samym tonem.
‐Później, jednak atakujmy nieumarłych i nie traćmy ludzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Atakowanie Nieumarłych bez strat praktycznie się wyklucza, za dużo tu tego ścierwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To stwarzaj pozory. Magowie się przydadzą, żeby utrzymywać dobrą odległość, a my możemy pozornie dobijać leżących.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie domyślą się. Nie w ferworze walki. ‐ powiedział i pognał w kierunku Nieumarłych wraz z większością wojowników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dołączyć do dowódcy! Robić to co on, żebyście się nie pogubili żółtodzioby!
Specjalnie użył tego słowa, by zwrócić uwagę żołnierzy na nie. Zawsze to robił, gdyż w poważnych walkach bez tajemnic mówił do nich jak do braci i przyjaciół, a nie z góry. Czyli tutaj musieli to usłyszeć i zrozumieć o co biega.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej zrozumieli, sądząc po nagłym kopie w morale, a później ruszyli wraz z resztą… No cóż, Tobie też by wypadało się ruszyć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył z nimi wykonując genialny plan Dowódcy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chyba rzeczywiście był genialny, bo minuty mijają, Nieumarłych ubywa, a Was wręcz przeciwnie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No i dobrze, przykładał się do utrzymania całej siły oddziału, jednakże w wolnych chwilach obserwował swoje prawdziwe cele.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyne co się mogło zmieniać, to ich liczba, z czasem ubywali… Aż nagle sytuacja zmieniła się, gdy jedna z kling Wielkiego Inkwizytora przebiła klatkę piersiową zakapturzonego wodza armii Paktu, zaś druga wbiła mu się w twarz skrywaną pod kapturem. Chwilę później zauważyłeś zastój i otępienie pośród większości nekromenckiego ścierwa, aby później wszyscy zaczęli padać na wznak, rozpadać się, zmieniać w kupki pyłu lub zwyczajnie znikać… Nieciekawie, zwłaszcza że zauważyłeś spory ognisty rozbłysk i Barona Gadeona uciekającego w kierunku warowni…

[Kubeł1001]

Vader0PL

No i wszystko w pi**u. Jak z rozkazami jego dowódcy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brak, sam wydawał się równie zaskoczony tym, co dzieje się wokół, acz pod tym względem znacznie bardziej zaskakujący był następny ruch Armii Światła: Odwrót.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oh, tak po prostu? Może i lepiej. Zbliżył się do dowódcy (swojego, nie Armii Światła) i szeptem zaczął.
‐Grajmy w ich grę trochę dłużej, to lepszy będzie skutek naszych działań.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie jestem pewien czy teraz gra jest warta świeczki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Trzeba obserwować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obserwować? Niby co? To pobojowisko? Ten odwrót? Nasza misja jest skończona.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Więc to nią było?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mieliśmy wesprzeć Barona, miałem u niego dług… Wsparliśmy, wróg się wycofał, więc nic nas tu więcej nie trzyma.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Teraz tylko jak się stąd wywinąć.