Karczma Biały Bizon

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Biegł za śladami i znów przyspieszył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś przed sobą Norda z wielką włócznią, kilka innych leżało obok niego. Krzyknął co do Ciebie, a później wzniósł włócznię i rzucił.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Pobiegł w jego stronę.
‐Mamy z nim szanse?!
Rzucił szybko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Masz świadomość, że on już tą włócznią rzucił, a Ty stoisz mu na drodze do Yeti?
Gdybyś nie miał zaplanowanej fabuły to właśnie teraz zabiłbym tę postać.//

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Ups. Przepraszam.//
Zszedł z drogi strzału i podbiegł w kierunku norda . Oczywiście cały czas bokiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to zdecydowanie dobry ruch, bowiem włócznia przeleciała ledwie kilka centymetrów od Ciebie, aby później wbić się głęboko w szyję Yeti. Bestia zatrzymała się, złapała obiema łapami za ranę i szła dalej, próbując wyrwać włócznię, lecz w końcu padła martwa, obficie brocząc krwią. Nord bez słowa podszedł, wyrwał włócznię i wytarł ją o futro stwora. Później rzucił Ci krótkie spojrzenie i poszedł w tylko sobie znanym kierunku.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Podszedł dokładnie obejrzeć ciało, ale wpierw przygotował łuk i oddał ze dwa strzały.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Yeti był więc teraz potrójnie martwy.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Sięgnął po sztylet i zaczął go skórowac.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i masz futro oraz mięso, a przynajmniej tyle, ile zdołasz unieść, więc nieźle.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wziął w sumie tyle, aby mógł się jakoś sprawnie poruszać. Następnie próbował jakoś ocenić, gdzie mogłaby być karczma.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Orientację to straciłeś już dawno, więc najlepszym pomysłem wydaje się marsz po śladach niedawnego Norda‐wybawcy, które były jeszcze świeże i dobrze widoczne.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Udał się za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zmrok zapadł akurat wtedy, kiedy zobaczyłeś światła z okien karczmy.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ruszył tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam bez problemu, Twoje pojawienie się wywołało wśród Nordów, Krasnoludów i Elfów spore zdziwienie, ponieważ zakładali pewnie, że jesteś już dawno martwy, a Twoje świeże zwłoki stały się pożywką dla wygłodniałego Yeti, wilka lub niedźwiedzia.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Usiadł sobie gdzieś i zaczął odpoczywać.
//Nie wiedziałem co dać za odpis, więc dałem to.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odpoczynkiem się nie cieszyłeś, gdyż Twoi towarzysze natychmiast przysiadli się Ciebie, prosząc, abyś opowiedział im przebieg swej łowieckiej eskapady.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Skąd o tym wiecie?
Spytał wpierw.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//O czym niby?//