Twierdza Plugawych Olbrzymów

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tym sposobem udało Ci zachować jako‐takie nastroje w karczmie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Dalej dorzucił nieco o tamtejszym piwie, szczególnie krasnoludzkim które miał okazję spróbować, i na zakończenie powiedział jakąś anegdotkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i tak każdy wiedział wszystko, co mu było do podboju tego świata, potrzebne.

[Kubeł1001]

Bilolus1

I tak też Wulfryk zanurzył się po raz kolejny w tłum żeby przysłuchać się nowym rozmowom czy czasem coś od siebie do nich wtrącić. Ot tak chciał spędzić ten dzień w którym nic nie musiał robić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I nie przedłużając, tenże przyjemny dzień zakończył się.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Więc i nasz dzielny bohater poszedł spać i obudził się następnego dnia gotów na przygodę !

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozostali już dziarsko pakowali zaopatrzenie, piwo, broń, piwo, jedzenie i oczywiście piwo.

[Kubeł1001]

Bilolus1

A Wulfryk wyszedł na zewnątrz, dokładniej do portu żeby przyjrzeć się statkom ‐ czy mają wiosła, czy tarcze są zawieszone i tym podobnym detalom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiosła i tarcze były na miejscach, Twoi chłopcy kończyli właśnie montować na dziobie głowę jakiegoś potwora, chyba Smoka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Czyli tradycyjne ozdabianie, i to smok… czyli że rzeczywiście powierzyli mu dowództwo nad małym wypadem. Przyglądał się ich pracy a gdy zawiesili już znak przeskoczył na drugą łódź i rozpoczął poszukiwania jej kapitana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To pewnie ten, który klął jak najęty i obrażał czyjąś matkę i umiejętności tegoż członka załogi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ruszył więc do niego i podchodząc rzekł

‐ Sku*wysyny nigdy nie robią tego co trza, co nie ?‐ a gdy już się odwrócił wyciągnął do niego rękę ‐. Wulfryk jestem, będę tym naszym atakiem dowodził.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ty ku*wosyni pomiocie, jeszcze raz źle sprawdź węzły, to powieszę Cię za jaja na maszcie! ‐ warknął owy dowódca do podwładnego, a ten odszedł. Dopiero wtedy odwrócił się do Ciebie, ukazując gładko ogoloną twarz, pokrytą wieloma tatuażami.
‐ Eryk jestem. ‐ odparł i uścisnął Ci dłoń. ‐ Miło poznać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Na wzajem, słuchaj Eryk. Płyńcie za nami, znam takie dobre miejsce na złupienie jako pierwsze, jest słabo bronione i tamtejsi nawet mi ufają bo czasem uzupełniałem tam zapasy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co to za miejsce? ‐ zapytał. ‐ Port? Osada nadmorska?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Osada, przy rzece. Głównie to rybacy ale często się tam kupcy zatrzymują i handlują z orkami więc mają trochę bogactw.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To tam też mają Orków? ‐ zapytał zaskoczony tą nowiną. Ale później wyraźnie się uradował i poklepał swój topór przy pasie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Mają i nawet takie śmieszne kurduplowate orki, mądrzejsze od nich ale ch*ja siłom im dorównujące.‐ zaśmiał się po czym dorzucił ‐. Dobra, ja wracam na mój statek. Wołaj jak będziecie gotowi i płyniemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Właściwie to już jesteśmy gotowi, więc możemy płynąć od razu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Więc i to zróbmy .‐ stwierdził wracając do siebie, a tam przysiadłszy się obok sternika stwierdził ‐. Dobra, panowie do wioseł i ruszamy na tą wioseczkę gdzie zazwyczaj uzupełnialiśmy zapasy,