Twierdza Plugawych Olbrzymów

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie miał zamiaru bawić się w błahostki, rzucił w mężczyznę toporem ‐ celując w jego głowę…po czym wolnym krokiem ruszył do kobiety oceniając ją wzrokiem, przydałaby mu się niewolnica, albo Jarlowi…albo komukolwiek kto byłby w stanie zapłacić.

//Coś czuje że to dziecko zostanie moim archnemesis które zabije Wulfryka za pięć lat akcji Elarid xD

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Prawie zgadłeś, bo ja dałbym mu na przygotowania dekadę, tudzież dwie lub półtora.//
Mężczyzna spróbował się co prawda uchylić, ale niewiele to dało: I tak zginął, z tą różnicą, że ostrze topora, zamiast wbić się w jego twarz lub czaszkę, zagłębiło się w szyi, powodując o wiele dłuższą śmierć. No i przy okazji zachlapał pościel krwią, a to takie ładne futerka były… Zaś jeśli chodzi o kobietę… Początkowo mogłeś dostrzec jedynie urodę jej twarzy, głównie duże, zielone oczy i blond włosy do ramion, ale potem okazała Ci swe inne wdzięki, bynajmniej nie dobrowolnie, nago wybiegając z łóżka, aby chwycić w ramiona płaczące dziecko i rzucić się w kierunku drzwi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Natychmiast spróbował złapać ją za kark ‐ jeśli chybił podciąć jej nogi magią bólu…w każdym bądź razie kiedy miał już kobietę w swych ramionach złapał dziecko i bez jakichkolwiek skrupułów rzucił nim w owe futra.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Futra były na tyle miękkie i było ich na tyle dużo, że nie wyrządziłeś tym rzutem dziecku większej krzywdy, choć było jeszcze bardziej przerażone i jeszcze głośniej płakało. Kobieta zaś z całych sił próbowała dostać się do niego, wyrywając się, szamocząc i uderzając Cię po torsie, rękach i twarzy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie zwracał na to zbytniej uwagi, z niejakim wyrazem zmęczenia począł ją ciągnąć za sobą ‐ zaś gdy znalazł się na zewnątrz złapał za pochodnię która zapewne gdzieśtam się walała aby oświetlić nocną drogę wioski i cisnął nią do środka budynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pochodni akurat brakowało, był świt więc nie nikt nie wpadł na to, żeby ją wziąć, choćby dla tak prozaicznej czynności jaką jest podpalanie tych ruder.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Splunął zatem, po prostu oddalając się od budynku ‐ ciągnąc za sobą kobietę, liczył że jego ludzie będą na tyle rozgarnięci żeby wiedzieć gdzie zataszczyć łupy ‐ do centrum owego zadupia.

//Coś czuje że ten brak pochodni przypieczętował los Wulfryka, a małe dziecko zapamięta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ja wątpię czy obaj doczekamy chwili, kiedy gówniak na tyle podrośnie, żeby wypełnić swoją zemstę.//
Idąc tam musiałeś robić spore kroki, żeby nie przewrócić się o zarżnięte zwierzęta lub ludzi. Choć dla Was to było dosłownie jedno i to samo. Niemniej, rzeczywiście, w centrum małej wioski rybackiej gromadzono wszystko, co miało dla wikingów jakąkolwiek wartość: Narzędzia, ozdoby, skromną ilość złota, ubrania, pożywienie, alkohol i tym podobne. No i oczywiście ludzi, w różnym wieku i płci, najpewniej mieli za zadanie posortować ich później. W większości byli przytomni, choć znalazło się kilku rozwleczonych na ziemi. Reszty pilnował pojedynczy Mutant, który aż nadto wystarczy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spojrzał na owego mutanta, i ocenił łupy ‐ uważając że raczej już prawie wszystko zostało zrabowane a jego ludzie tylko bili się o resztki został na miejscu

‐ Widzę że kilku próbowało spierdzielić co ?‐ zaśmiał się skinąwszy do owych rozwleczonych na ziemi ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze lepiej. ‐ odrzekł, ledwo hamując śmiech. ‐ Walczyć. ‐ dopowiedział i teraz już nie wytrzymał, zaś jego rechot dziwnie kontrastował z krzykami mordowanych wokół ludzi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Dołączył do jego śmiechu szarpiąc swoją brodę z lekka ze znudzenia…prawie już zapomniał że wciąż trzymał kobietę za kark.

‐ Jak myślisz nada się dla Jarla ?‐ stwierdził patrząc na nią przez chwilę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wydął wargi niczym ekspert, ocenił ją chwilę i powiedział:
‐ Ta, mi się podoba. Więc jak dla Jarla się nie nada, to wiesz komu ją zbyć…

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ano, ano.‐ zaśmiał się z lekka kładąc swoją drugą rękę na swoim brzuchu który nagle zaburczał ‐. Przydałoby się coś opie**olić zanim wypłyniemy, tak myślę…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruchem głowy wskazał na łupy, pośród których było i jedzenie, a przeważnie ryby lub przetwory rybne, co było dość oczywiste. No, ewentualnie możesz opie**olić sobie takiego psa, kota lub konia, których trochę się tu znajdzie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też ruszył do owej górki, wrzucając kobietę do grupy złapanych niewolników bez zbędnych skrupułów ‐ po czym zaczął obżerać się rybkami aż napełnił brzuch ‐ liczył że w między czasie zacznie się tu już zbierać cała reszta najeźdźców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więcej czasu zeszło Wam się na szabrowaniu, niż walce, ale tak: Wraz z ostatnim dorszem, czy inną rybą, przybyli pozostali Mutanci, rzecz jasna w komplecie, dokładając do stosu kolejne łupy lub niewolników.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Stanął przed tym wszystkim i zaczął oceniać wzrokiem co bardziej pożytecznych niewolników jak dobrze zbudowani mężczyźni, młode, co ładniejsze kobiety ‐ dalej spojrzał na zszabrowane towary, i kiedy to było zrobione zaczął dzielić niewolników i zdobyczne.

‐ Zabijcie tych.‐ stwierdził mówiąc o oddzielonych ‐. A resztę spalcie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do mordowania zabrali się nader chętnie, nic nie robiąc sobie z prób walki, ucieczki lub próśb o łaskę. Zapalanie szło oporniej,potrzebowali około dziesięciu minut, żeby skombinować pochodnie, ale w końcu się udało i podłożyli ogień. Reszta w tym czasie nie marnowała czasu, zabierając jeńców i łupy na drakkary.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wulfryk zaś wolnym krokiem ruszył do owej kobiety którą sam porwał, o ile jeszcze tam była i pochwyciwszy ją w żelazny uścisk zaczął targać ku swojemu drakkarowi, gdy był na miejscu przysiadł przy dziobie, na swoim honorowym miejscu ‐ wyczekując aż całe to zbieranie zostanie skończone.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak też się stało, załadowaliście wszystko na okręty i możecie ruszyć dalej, gdziekolwiek to będzie, aby pozostawić za sobą te płonące zgliszcza z nielicznymi trupami.