Gospodarstwo zielarza

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co kuwa? Wyszliśmy z chłopakami Elfkę zabrać, bo nasze żony nas z chat wywaliły. Elfa na kuwa żałujecie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na te słowa wycelował z łuku w jego kolano i wystrzelił łuku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Strzała nie trafiła perfekcyjnie, ale gość dostał. Usłyszałeś jego krzyki i przekleństwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zamierzasz odpowiedzieć, czy mamy wystrzelić wyżej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O co Ci chodzi? Przecież odpowiedziałem! ‐ darł się, a jego ranni kompani próbowali uciec lub znaleźć tych łuczników, o których mówiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niezbyt zadowoliła mnie twoja odpowiedź.
Ostrzeż swoich kolegów, że lepiej niech ich nie szukają, gdyż znajdą tylko śmierć poprzez uduszenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To co mamy zrobić żebyś nas nie zabił? ‐ zapytał jeden z nich.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Otóż to proste: Zostawić obok ogniska broń, oraz cenne przedmioty‐ jako rekompensata za uwięzienie elfki i stracenie naszego cennego czasu przez wasze wybryki. Pozwalamy zachować wam jednak ubrania i żywność, żebyście nie zginęli w lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jeśli odmówimy? ‐ zapytał ten sam.
‐ No co Ty, Zdzichu? Ten gość ma małą armię, która tak nas urządzi, że nigdy już do burdelu nie pójdziemy. ‐ odpowiedział drugi.
‐ No dobre…
I tak cała czwórka złożyła broń i każdy dał kilka złotych monet. Elfkę zostawili tam gdzie była i odeszli.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekał kilka minut, następnie zeskoczył z drzewa i podszedł do niej.
‐Nic ci nie jest?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na pewno by odpowiedziała gdyby nie fakt, że była zakneblowana. I związana przy okazji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ach… głuptas ze mnie.
Starannie i bezboleśnie zdjął knebel i więzły z elfki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chciała coś powiedzieć, ale najpierw rzuciła Ci się na szyję i pocałowała kilka razy. Wtedy dopiero powiedziała:
‐ Dziękuję! Gdyby Nie Ty, to ta czwórka… Wiesz co by ze mną zrobili… Jak się nazywasz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To… nieistotnie, naprawdę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie? A gdzie się wybierasz? Szłam do miasta Hammer kiedy Ci czterej napadli na mnie…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A więc możemy zostać towarzyszami w podróży.
Pierwszy raz pożałował noszenia maski połączonej z hełmem, pocałowała maskę, nie go.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W pobliżu jest małe miasto, a tam powinna być karczma. Jedziemy?
//Zapomniałem o masce ;‐;//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Jeżeli to postać Vadera, to jak mogłeś zapomnieć o masce?!
‐Jasna sprawa.
Wykonał nożem krótką wibrację dźwiękową i poczekał aż jego zaskroniec wpełznie na jego ramię. Następnie udał się do konia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wąż? Nie boisz się, że Cię ugryzie? ‐ zapytała patrząc na zaskrońca.
Koń był tam gdzie go zostawiłeś i skubał trawę.
//Tak wyszło… To się więcej nie powtórzy…//

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Gdybym się bał, nie oswoiłbym go i nie brał bym go ze sobą. A tak poza tym jest to zaskroniec, nie jakaś żmija.
Założył na konia siodło, przygotował go do jazdy i ustąpił miejsca elfce:
‐Dla ciebie, pewnie jesteś zmęczona po spotkaniu z tymi prostakami.