Zielony Klejnot

[Kubeł1001]

Bilolus1

Teleportował owe zwierzątko na swoją rękę magią mroku po czym wszedł do umysłu wiewiórki magią dźwięku.

Jak cię zwą mała istoto ?‐. spytał licząc na odpowiedź właśnie w jej umyśle ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiórka zapiszczała, użarła Cię w pancerz i uciekła w leśne ostępy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

No cóż…‐ przeszło przez myśli strażnika po czym teleportował się ku nowej ekscytującej rozmowie…wprost do przełęczy martwego orka…

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Hahaha. Nie. Weź jakąś inną lokację.
I porzucasz Barona dla jakiegoś strażnika (Teksasu huehuehuehuehue)? Ja Cię, ku*wa, nie poznaję ;‐;//

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Baron musi kiedyś dorosnąć ! Dam mu trochę czasu :V ! Nie wiem niech będzie Ur.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To już prędzej. Zmiana tematu. Zacznij.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

I tak też ponownie pojawił się w Zielonym Klejnocie, na samym środku owego wesołego miasteczka mając przy sobie Drowa oraz Krasnoluda, wyczekał najpierw reakcji otaczających go Elfów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Większość zareagowała paniką lub gniewem, w końcu nie lubią tu Mrocznych Elfów, Krasnoludów i tych, którzy z nimi trzymają, a więc chwycili za miecze, sztylety, włócznie i oszczepy, Magowie zaczęli mamrotać zaklęcia, a niedługo zapewne pojawią się Enty i Jednorożce.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zaczekajcie na mnie za miastem…‐ stwierdził teleportując Mrocznego Elfa i Krasnoluda w jakieś bezpieczne miejsce za miastem, zostając samemu.

‐Witajcie dzieci Mittera ! Na imię mi Znait, niektórzy z was mogą mnie znać jako Strażnik. Przybywam do waszego miasta aby odnaleźć jednego odważnego towarzysza który udałby się ze mną na Górę Mroku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Odejdź, pomiocie Melkisa! ‐ krzyknął ktoś, reszta go poparła głośnymi okrzykami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Wezwijcie swego pana albo jego sługów a oni sami za mnie poręczą bowiem to on uczestniczył przy tym jak zostałem stworzony. Nie jestem sługusem Mrocznego Boga…

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Swego pana, w sensie Mittera?//

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Ta

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A więc czyim sługą jesteś, Strażniku? ‐ spytał ktoś, a wśród Elfów przeszedł szmer. Nagle rozstąpili się oni, aby ukazać Ci Elfa w szatach druida, z porożem jelenia na głowie. Cała jego osoba emanowała głęboką powagą i majestatem. Zauważyłeś, że przez lewe oko przechodziła okazała blizna, a na dodatek był on na owe ślepy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ **Niczyim, zostałem stworzony aby niszczyć plany Melkisa ale gdy został schwytany i zamknięty ma misja skończyła się i zostałem samotny. **<u>Służę tylko sobie.</u>‐ Strażnik postarał się sprawić aby ostatnie zdanie rozeszło się echem ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czego szukasz na Górze Mroku?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Swego Serca.‐ odparł ‐. Jest tam zamknięte.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Serca?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐[b[Nie muszę tego tłumaczyć, jest to artefakt który mi się przyda. Z tego co pamiętam Elivatar stworzył go a później ofiarował bogom a ci zostawili go na Górze Mroku gdy przestałem być dla nich przydatny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż, w takim razie szukaj go, Serca oraz ochotnika, gdyż ja się w to mieszać nie mam zamiaru. ‐ odparł Elf, choć nie odszedł, aby zareagować w wypadku jakiegoś Twojego podejrzanego ruchu.