Zielony Klejnot

[Kubeł1001]

Michaelpl03

‐ Może kiedyś…
// Zrób coś, albo ją zabij, nudzi mi się ._.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No dobrze. Teraz powinnaś zobaczyć się z Królem i Królową.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

‐ A… Gdzie jest ich siedziba?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To największy budynek, w centrum miasta. Naprawdę ciężko przegapić.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

Poszukała go wzrokiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z przemieści widać tylko drewnianą kopułę, ale to pewnie tam.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

‐ To ta kopuła?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. To tamta druga. ‐ mruknął Elf po czym powiedział: ‐ Jasne, że to ta kopuła! Widzisz tu inne kopuły?!

[Kubeł1001]

Michaelpl03

‐ Nie wiem, mogłaby być za tą kopułą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Idź tam. ‐ mruknął tylko i po chwili zniknął Ci z pola widzenia.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

Poszła tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idąc tak mijałaś Elfy i Driady zajęte swoimi sprawami. W końcu trafiłaś pod wielki pałac. Wysoki na kilkanaście metrów, wykonany w całości z drewna i bogato zdobiony różnymi rzeźbami. Przy bramie stali uzbrojeni we włócznie i sztylety elfi strażnicy, a na wieżach w pobliżu pałacu stali łucznicy.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

Podeszła do bramy.
// Zazwyczaj w grach/filmach to strażnicy mówią pierwsi, więc nie mam pojęcia, co napisać :V

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak można było przewidzieć strażnicy zagrodzili Ci drogę włóczniami.
‐ A Ty czego tu szukasz? ‐ zapytał jeden dość łagodnie, choć patrzył na Ciebie spod byka.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

// Byka…? Siedzi pod bykiem?
// Dobra, ogarnąłem co to znaczy :V
‐ Chciałabym zaoferować królowi swoje usługi.
// “Usługi” ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kim jesteś? ‐ wypalił nagle drugi ze strażników.
‐ I jakie to usługi? ‐ zapytał jakby wcale nie zrozumiał dwuznaczności tej wypowiedzi.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

‐ Jestem Enadriela, nie wiem, o co konkretnie pytasz. A chodzi mi o usługi najemnicze, militarne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wyglądasz na najemnika. ‐ powiedział przyglądając Ci się badawczo. Drugi strażnik również to zrobił, ale wzrok zatrzymał na dłużej przy Twoim dekolcie. Pierwszy skarcił go spojrzeniem i powiedział:
‐ Możesz wejść. ‐ po tych słowach brama otworzyła się zadziwiająco szybko jak na rozmiary i po chwili stała otworem.

[Kubeł1001]

Michaelpl03

Udała,że tego nie widzi.
‐ Dziękuję.
Pochyliła się, dając zboczuszkowi dosyć fajny kąt na dekolt. Weszła do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szłaś korytarzem z drewna, ozdobionym rzeźbami, rysunkami i żywymi drzewkami z pięknymi kwiatami.