Zielony Klejnot

[Kubeł1001]

Kuba1001

Milczące typy z tych strażników. Żaden nie odpowiedział.

[Kubeł1001]

Skwarek218

‐Mogę wejść?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A po co? ‐ odezwał się wreszcie jeden z nich.

[Kubeł1001]

Skwarek218

‐No,żeby zobaczyć czy są jakieś zlecenia…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wyglądasz na rasowego wojownika, ale może coś znajdziesz. ‐ stwierdził strażnik i po chwili brama stała otworem.

[Kubeł1001]

Skwarek218

‐Dzięki.
Wszedł przez bramę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przed Tobą był korytarz oświetlany wątłym światłem z pochodni. W ich blasku mogłeś zauważyć kolejne posągi i drewniane płaskorzeźby na ścianach przedstawiające zwierzęta, myśliwych i różne fantastyczne stworzenia.

[Kubeł1001]

Skwarek218

Zaczął szukać czegoś w stylu “tablicy ogłoszeń”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czegoś takiego nie było. Ale było wielu Elfów, podobnych do tych stojących przed drzwiami.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik złamał zaklęcie…czuł to a gdy to zrobił pojawił się na jednej z drug wychodzących z miasta, tam stojąc wpatrzony w mury wbił w ziemie dwa miecze i rozpoczął oczekiwanie na jakiegoś podróżnego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mogłeś więc czekać długo i namiętnie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc czekał, do tego w końcu był stworzony.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekałeś, aż młody Elf i Driada, trzymając się ze ręce, przeszli obok Ciebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Od razu teleportował się przed nich tak żeby nie mogli go wyminąć, wbił miecze obok siebie i używając magii dźwięku wdarł się im do głów.

*‐ Witajcie dzieci Mittera, me imię Znait’es’kaf i jestem tu by wypełnić misję powierzoną mi przez Bogów, a mianowicie pilnowania dróg rozłożonych po tym świecie *‐. w ich umysłach miał być to głośny szept o metalicznym tonie, w dodatku dochodzić miał zewsząd ‐.Mam zamiar zadać wam trzy pytania…jeśli na nie odpowiecie dam wam iść a jeśli nie odbiorę wam życie. Które z was odpowie na me pytania ?‐ powłóczył po nich swym wzrokiem ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oczywiście byli zdziwieni, Elf wyjął nawet jednoręczny miecz.
‐ To jakaś kpina? ‐ zapytał, nie tyle wystraszony, co zdezorientowany.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Mego pancerza przełamać nie mogły o wiele potężniejsze siły niż twój miecz synu Mittera, więc to ty odpowiesz na moje pytania ?‐ spytał wpatrzony w niego, magią bólu zaczął wywoływać w nim jakiś nieokreślony dyskomfort

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyraźnie się zawahał, ale schował miecz.
‐ Tak. ‐ odpowiedział z hardo uniesionym podbródkiem, ale nadal niepewnie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik był znany z zadawania wielu pytań…czasem łatwych…czasem trudnych, wszystko było całkowicie losowe…teraz postanowił zadać zagadkę napotkanemu.

‐ Każdy to ma, inni więcej, inni mniej. Żaden złodziej nie może tego ukraść, ani żaden bogacz kupić. Zdarza się iż kończy się w najgorszym momencie…lub najbardziej niespodziewanym.‐ przerwał na chwilę, jego głos miał się rozchodzić echem w głowie elfa‐. Co to jest ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Życie. ‐ odparł pewnie, niemal od razu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie dał żadnego znaku że odpowiedź jest poprawna, po prostu zaczął kolejne pytanie.

Piękna dama na czarnym wierzchowcu, mknie przez świat zabierając każdego kogo uzna godnego aby towarzyszył jej w jednej podróży. Gdy nadejdzie…nikt nie potrafi się jej oprzeć. Jak brzmi imię tej damy ?