Miasto Ruhn

[Kubeł1001]

Kuba1001

On w tym samym czasie zamachnął się toporem więc włócznia trafiła go w brzuch.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro i został trafiony to warto było pchnąć to nieco głębiej, a zaraz po tym oddalić się na odległość bezpieczną to topora i jednocześnie starając się mieć w zasięgu wzroku obu żywych jeszcze najemników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Topornik padł jednak martwy w kałuży krwi. A ten z mieczem zamiast powoli się oddalać powoli się zbliżał.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Przerażona elfka zaczęła szukać jakiejś kryjówki, cały czas uważając, by nie zwrócić na siebie uwagi Nieumarłych lub innych najeźdźców.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Padło już trzech twoich kolegów, serio myślisz iż masz jakieś szanse?‐ Ustawił swoją lewą dłoń na lewym biodrze i wystawił ku niemu pióro swej szabli w geście gotowości do ewentualnej walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Argument chyba do niego dotarł. Wycofywał się powoli, aż… pięciu Nieumarłych się na niego rzuciło. Łatwo się domyślić co się z nim stało.
Lunaaax:
Mieszkańcy miasta, którzy przeżyli też rzucili się do panicznej ucieczki co zwabiło Nieumarłych. Idą w Twoim kierunku.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Idiota…‐ Przyjrzał się bliżej kamieniowi stając dla bezpieczeństwa tuż obok niego. Przyjrzał się wielkości (najpewniej) kryształu oraz spróbował ocenić jego wagę licząc czy uda mu się to samemu podnieść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wielkość to około 1.50 metra, a jeśli chodzi o wagę to potrzeba było czterech chłopa, żeby go ruszyć…

[Kubeł1001]

FD_God

‐No… To co teraz zrobić…‐ Włożył kciuk oraz palec serdeczny do ust i zagwizdał głośno by jego koń lub może kilku ludzi się przedarło do miejsca gdzie on stał.

[Kubeł1001]

Lunaaax

‐ Cholera… ‐ mruknęła pod nosem.
Wzięła się w garść, zatrzymała się, wzięła strzałę, napięła cięciwę łuku… I wycelowała nią w najbliższego Nieumarłego. Po czym oddała strzał.
//Ilu konkretnie tych sku*wysynów zmierza w moim kierunku?

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Koń cudem przedarł się przez tabuny Nieumarłych, a większość ludzi, albo nie żyła, albo uciekała w popłochu.
Lunaaax:
Zważając na to, że jesteś tuż przy bramie, a tam jest najwięcej Nieumarłych to… kilka setek. Plus minus jeden.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i ciebie mi tutaj było potrzeba najbardziej.‐ Poczochrał konia po jego grzywie, po czym zaczął przeszukiwać swoje bagaże, a z nich wyjął linę, którą obwiązał szczelnie wokół skały oraz konia. No to pchamy!‐ Powiedział nieco głośniej poganiając konia w stronę wieży oraz samemu też nieco popychając kryształ.

[Kubeł1001]

Lunaaax

//Nieźle.
Starała się znaleźć jakieś ukrycie, co jakiś czas strzelając do jakiegoś nieumarłego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Szło. Powoli, ale szło. Kamień ochraniał Cię przed Nieumarłymi i Demonami więc miałeś wolną drogę do wyjścia.
Lunaaax:
Strzały tylko denerwowały pozostałych. Jak na razie nie było żadnej kryjówki. A Ty cofałaś się, cofałaś, aż znalazłaś się pod drzwiami karczmy, z której wyszłaś.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro nic mu w tym nie przeszkadzało to pozostało mu to tylko zaciągnąć pod wieżę w centrum miasta, z tamtego miejsca może da radę coś wymyślić.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Mając nadzieję, że karczma jest otwarta, błyskawicznie stara się wejść do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Problem był taki, że na wieże prowadziło sporo schodów. Dość wąskich.
Lunaaax:
Miałaś szczęście. Zdążyłaś się wślizgnąć kiedy karczmarz zamykał drzwi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i tutaj pojawiają się schody… Dosłownie. Jak oni to ku*wa stąd znieśli bez ani jednego upadku?‐ Spojrzał w górę wieży, po czym zrezygnowany zasiadł pod kryształem i zaczął rozmyślać. Lodu tworzyć nie potrafię to ślizgawki nie stworzę pod skałą… Obwiązać się sznurem i to wtachać jakoś? Nawet gdybym miał tyle siły to pewnie nawet nie w ćwiartce drogi stoczyłbym się na sam dół…

[Kubeł1001]

Lunaaax

Odetchnęła głęboko. Pięknie. Odwiedzasz to miasto na trochę i tu nagle Ruhn atakują tysiące lub lepiej Nieumarłych. Świetnie. Opierając się o ścianę omiata wzrokiem pomieszczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Za ciasno dla konia, ale Ty się przeciśniesz. Potrzeby tylko sposób.
Lunaaax:
Pełno tam był stłoczonych i przerażonych mieszkańców; głównie kobiet i dzieci.
Poza nimi stali tam też uzbrojeni karczmarz, dwóch orków, elf, dwóch ludzi i trzech krasnoludów.